Toespraak door Jan van Zanen bij het 15-jarig bestaan van de IMC Weekendschool Den Haag, 24 oktober 2021
Goedemorgen allemaal,
Dank Heleen Terwijn dat je ons nog eens hebt willen vertellen hoe de IMC Weekendschool alweer bijna een kwart eeuw geleden van start ging.
Met enthousiaste artsen uit het Amsterdamse AMC-ziekenhuis en leergierige kinderen uit de Bijlmer. Bevlogen vakmensen uit wetenschap, kunst en bedrijfsleven haakten aan.
Vijftien jaar geleden startte de Weekendschool in Tilburg, Rotterdam Delfshaven, Nijmegen, Utrecht en Den Haag.
Mooi dat ik vandaag bij deze speciale bijeenkomst van de Haagse Weekendschool aanwezig mag zijn.
Samen met u allemaal: leiding en vrijwilligers, partners van instellingen en bedrijven, directies van basisscholen, ouders en natuurlijk – het meest belangrijk samen met – leerlingen en oud-leerlingen.
Ik volg de IMC Weekendschool al sinds mijn wethouderschap en (later) mijn burgemeesterschap in Utrecht en ben sindsdien fan.
De formule is schitterend in zijn eenvoud: breng begeesterde professionals en nieuwsgierige kinderen bij elkaar.
Werelden van onvermoede mogelijkheden gaan open.
Geweldig – niet waar Sigrid (Kaag)? Dat zouden ze op B67 (de tijdelijke behuizing van de Tweede Kamer) ook moeten doen:
breng begeesterde professionals en nieuwsgierige kinderen bij elkaar.
Werelden van onvermoede mogelijkheden gaan open. (Het geldt ook voor mij op het Stadhuis hoor …)
Zaadjes worden geplant, ambities geboren.
Dat klinkt eenvoudig, maar ik ben niet naïef.
De Weekendschool komt voort uit het besef van diepe kansenongelijkheid in onze samenleving.
Juist ook in Den Haag zijn de verschillen tussen de stadsdelen groot.
Dat begint al in de voorschoolse leeftijd.
Het eindigt bij een gemiddeld levenseinde dat voor mensen in de meest kwetsbare wijken tot wel acht jaar eerder komt dan in andere buurten.
Als ik naar mijn eigen jeugd kijk, realiseer ik me dat ik bevoorrecht ben.
Ik kom uit een middenstandsgezin, een ondernemersfamilie. Mijn grootvader had een kaasgroothandel. Mijn vader was architect en ik kan in Edam-Volendam nog steeds huizen en gebouwen aanwijzen die hij ontworpen heeft. Mijn moeder was verpleegkundige.
Al tegen het einde van de basisschool had ik belangstelling voor het samenleven, de politiek, bracht folders rond van een politieke partij en ging als jochie naar raadsvergaderingen.
Ik deed gymnasium A in Hoorn en ging daarna rechten studeren.
Dat ik iets in de politiek of het openbaar bestuur zou gaan doen, was toen al niet zo’n gekke gedachte.
Vorige week was ik op een praktijkschool hier in Den Haag (het Esloo college) om een actie voor meer veiligheid op en rond school te starten.
In de klas stond een jongen op die liet weten dat zo’n baantje als burgemeester hem ook wel wat leek.
Lachers op zijn hand natuurlijk, maar ik denk niet dat hij ervan uitging ooit op die plek te kunnen komen.
Die kans is ook niet zo groot.
Maar met aanleg en flink wat meer ambitie en doorzettingsvermogen dan ik ooit had, is het niet onmogelijk. Zeker niet zelfs.
Ons contact was te kort, maar in de Weekendschool kunnen dit soort ontmoetingen wel uitgroeien tot een ambitie en een reëel perspectief.
Veel daarvan zal alsnog helaas stranden op de weerbarstige werkelijkheid.
Een realiteit die soms frustratie oplevert bij jongeren en die zorgt dat de maatschappij talent misloopt.
Er zijn ook jongeren die hun achterstand ombuigen tot een kracht … en slagen.
Dat zijn de gastdocenten van de weekendschool van morgen.
De rolmodellen die op de Haagse campus van de Universiteit Leiden iedere zondag aan een volgende generatie laten zien dat niets onmogelijk is.
Houd dat vol.
Ik feliciteer de IMC Weekendschool Den Haag met het vijftienjarig bestaan en wens iedereen hier heel veel inspirerende zondagen toe.
IMC Weekendschool: jullie doen er toe.
Sponsoren, (gast)docenten, vrijwilligers: heel veel dank voor uw steun.
(Oud)leerlingen: zet ‘m op.
