Toespraak door burgemeester Jan van Zanen bij de herdenking bij het monument voor de Grenadiers en Jagers, 10 mei 2022
Goedemorgen allemaal, jong en oud, fijn dat u er bent.
Vandaag gaan we, met elkaar, terug in de tijd.
Terug in de tijd, naar de meidagen van 1940.
Toen, op vrijdag 10 mei, werd Nederland de Tweede Wereldoorlog ingezogen.
Zo maar, van het ene op het andere moment.
Hier, waar nu alweer sinds jaren huizen staan en het fijn wonen is, brak 82 jaar geleden de hel los.
Bommen vielen, parachutisten daalden uit de lucht, overal werd geschoten.
Vandaag staan we stil bij wat er hier toen gebeurde.
En herdenken de dappere Grenadiers en Jagers die sneuvelden in de strijd tegen de vijand, die met grof geweld ons land en onze stad in zijn macht probeerde te krijgen.
Voor jullie, leerlingen van De Startbaan, is dit allemaal heel lang geleden.
Voor mij ook, al heb ik nog ouders die als kind de oorlog hebben meegemaakt en me daarover kunnen vertellen.
Maar oorlog is niet iets waar je alleen in geschiedenisboeken over leest.
Oorlog is, helaas, iets van alle tijden.
Denk maar aan de oorlog die nu woedt in Oekraïne.
De beelden die we nu op t.v. en op internet zien, doen oude mensen vaak denken aan de oorlog van toen.
De kapotgeschoten huizen, mensen die alles kwijt zijn en moeten vluchten, het is allemaal net als in 1940 en de vijf jaren die erop volgden.
De oorlog in Oekraïne herinnert ons eraan dat het niet vanzelfsprekend is dat wij hier in vrede en vrijheid leven.
Kinderen in Oekraïne gingen tot 24 februari, net als jullie, gewoon naar school.
Na schooltijd of in het weekend gingen ze sporten, gamen of ze waren bezig met een andere hobby.
Nu moeten ze schuilen in kelders of ze zijn gevlucht.
Ook hier in Den Haag zijn er vluchtelingen uit Oekraïne opgevangen.
Al eerder kwamen hier kinderen uit andere oorlogsgebieden, zoals Syrië.
Nee, oorlog is niet iets uit het verleden.
En dat is ook precies de reden waarom herdenkingen van de Tweede Wereldoorlog altijd actueel zullen blijven.
Stilstaan bij gebeurtenissen uit het verleden en het herdenken van de slachtoffers van toen, dat spoort ons ook aan om na te denken over het hier en nu.
En om ons te blijven sterk maken voor een wereld waarin we vrij, veilig en in vrede kunnen leven.
Niet alleen dichtbij huis maar overal op aarde.
Vrouwen en mannen van ons leger zetten zich daarvoor in, bijvoorbeeld tijdens vredemissies.
Daarom denken wij vandaag, bij dit monument, óók aan hen.
Oorlog is mensenwerk, vrede is dat ook.
Dank jullie wel.
