Toespraak door burgemeester Jan van Zanen bij de uitreiking van een Stadspenning aan Maaike Kraaijeveld, 12 mei 2022
Beste aanwezigen,
Beste Maaike Kraaijeveld,
Vandaag komt officieel een tijdperk ten einde.
Het tijdperk Maaike Kraaijeveld.
Zo’n 45 jaar lang was u actief in de schrijvende pers.
U begon in de jaren dat er in Den Haag, en niet alleen in Den Haag, nog verschillende lokale dagbladen verschenen.
Zoals Het Binnenhof en Het Vaderland.
Bij die laatste krant heeft u in uw jonge jaren nog gewerkt.
En natuurlijk De Haagsche Courant.
Voor dat blad en het latere AD Haagsche Courant heeft u meer dan veertig jaar geschreven.
Veertig jaar…
In deze tijd van ‘jobhoppen’ lijkt dat wel een eeuwigheid.
Maar dat u daardoor zou ‘teren op oude roem’, daarvoor hoefde niemand te vrezen.
Van achterover leunen was en is bij u absoluut geen sprake.
Was er ergens in de stad een grote brand, kwam er iemand op zee in de problemen, u was er steeds bij.
Als de kippen…
In die ruim vier decennia was en bent u voor heel veel journalisten een inspirerend voorbeeld geweest.
Zowel voor aankomende journalisten als voor oude rotten in het vak.
Scherp, betrokken, goed geïnformeerd en ‘bij de tijd’.
U bent bepaald niet stil blijven staan in die veertig jaren bij de krant.
In die periode vonden er ingrijpende veranderingen plaats in de dagbladjournalistiek.
U ging met uw tijd mee en u paste zich aan aan de veranderende omstandigheden.
Waar u in het verleden veel staatsbezoeken en andere officiële gelegenheden heeft verslagen, heeft u zich de laatste jaren ontwikkeld tot een videoverslaggever van AD Haagsche Courant.
Daarin toonde u zich een natuurtalent.
Op heel natuurlijke wijze nam u voor lopende camera interviews af.
Met uw rijke ervaring én uw niet aflatende enthousiasme en leergierigheid (wellicht ook nieuwsgierigheid?) bent tot aan uw pensionering een voorbeeld en vraagbaak geweest voor jonge journalisten.
Een kleine drie jaar geleden mocht u de Jean Paul Bresserprijs in ontvangst nemen.
Die kreeg u voor een artikel over de bijzondere mantelzorg voor een destijds 105-jarige inwoonster van Voorburg.
Ze leeft overigens nog en telt intussen 108 lentes.
Naar aanleiding van het ontvangen van die prijs zei u, ik citeer:
“Als ik ergens ben, dan hoor ik de kop al.
Het intro schrijven is voor mij altijd het moeilijkste stuk, hoe kan ik in drie zinnen zeggen waar het over gaat.
Uiteindelijk is er een eerste versie, daaraan ga ik schaven.”
En u voegde eraan toe dat uw collega’s u de tijd hebben gegund om er langer mee bezig te mogen zijn.
Weer een citaat:
“Uiteindelijk is het schrijven van zo’n stuk ook teamwerk en ik prijs me gelukkig met zulke fijne collega’s”.
Einde citaat.
Zulke persoonlijke verhalen schrijft u het liefst.
Zoals de serie die u schreef naar aanleiding van de grote gasexplosie begin 2019 in de Jan van der Heijdenstraat.
Maatschappelijke betrokkenheid is voor u een belangrijke motivatie geweest om de journalistiek in te gaan.
U wilde met uw artikelen iets teweegbrengen.
Zie daar de kern van het belang van een vrije pers.
De vrije pers die wij, allemaal, moeten koesteren en verdedigen waar nodig.
Waar ook ter wereld.
Oók dichtbij huis.
U, beste Maaike Kraaijeveld, heeft uw werkende leven in dienst gesteld van die vrije pers.
Zodoende heeft u een bijzonder grote rol gespeeld voor de dagbladjournalistiek in Den Haag en dat gedurende vele jaren achtereen.
De gemeente is u daar dankbaar voor.
Het is mij dan ook een eer en een genoegen om u de Stadspenning van de gemeente Den Haag uit te reiken.
