Mevrouw Arends,
U heeft uw leven gewijd aan de zieke mens.
Zo was u werkzaam als arts-assistent verpleeghuisgeneeskunde en later specialist ouderengeneeskunde bij de Stichting Bronovo Nebo en Stichting Zorggroep Florence.
In die positie nam u het initiatief tot een ‘moreel beraad’. Met als doel om verder te komen in complexe ethische dilemma’s in de zorg voor kwetsbare patiënten. Daarnaast zette u zich in hoge mate in om de kwaliteit van leven bij patiënten te bevorderen.
U was daarbij een voorbeeld voor veel collega’s.
Tekenend voor uw engagement is in dit kader uw inzet bij het project ‘Ban de Band’.
Hierdoor kwam er een einde aan het onnodige gebruik van ‘de Zweedse banden’, een methode van dwangverpleging om mensen tot rust te brengen.
Sinds 2012 bent u actief als SCEN-arts.
In deze hoedanigheid verzorgt u de second opinion bij verzoeken tot euthanasie.
Een soms zeer ingewikkelde materie.
In 2016 hielp u een dementerende patiënt op leeftijd bij euthanasie.
Na een initiële berisping door het Regionaal Tuchtcollege Euthanasie, ontstond een langdurig juridisch traject, dat uiteindelijk belandde bij de Hoge Raad der Nederlanden.
De Hoge Raad bevestigde met zijn vonnis dat er geen sprake is van mondelinge verificatieplicht bij mensen die in hoge mate wilsonbekwaam zijn.
Omdat u toen al gepensioneerd was, had u zich kunnen neerleggen bij de uitspraken van de lagere tuchtcommissies en strafrechters.
Desondanks vervolgde u het juridisch traject tot aan de Hoge Raad om zo bij te dragen aan de jurisprudentie over euthanasie bij dementerende ouderen.
U kreeg de nodige kritiek over zich heen.
To put it mildly, voeg ik er maar in het Engels aan toe.
Maar u bent de maatschappelijke discussie niet uit de weg gegaan.
Naast dit alles vond en vindt u nog tijd voor uiteenlopende nevenactiviteiten.
Zo schrijft en illustreert u kinderboeken, bent u mantelzorger voor een vriend met een ernstige beperking, die u samen met uw man in huis hebt opgenomen.
En hebt gepubliceerd over de rechtszaak waarin u terechtkwam.
Al met al kan gesteld worden dat u een grote bijdrage hebt geleverd aan de ontwikkeling van de ouderengeneeskunde.
En door uw nek uit te steken droeg u bij aan het vergroten van de rechtszekerheid over euthanasie bij dementerende ouderen.
Mevrouw Arends,
Het doet me dan ook deugd u te mogen meedelen dat Zijne Majesteit de Koning u heeft benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.