Toespraak door burgemeester Jan van Zanen bij het begin van de viering van 300 jaar molen de Korenaer in Loosduinen, 25 september 2021
Mevrouw Fris ,
Meneer Koolstra,
Meneer Wijsman,
Geachte aanwezigen,
Wat mooi om hier weer te zijn.
Hier, bij deze indrukwekkende molen, in het hart van Loosduinen.
Op 4 mei mocht ik voor het eerst te gast zijn in De Korenaer.
Pjer Wijsman was er ook bij.
Hedy Fris en Rien Koolstra hebben me toen veel verteld en laten zien.
En ik heb natuurlijk ook genoten van het uitzicht.
Wat fijn, dat we nu met elkaar het begin kunnen markeren van een bijzonder jubileum:
Het 300-jarige bestaan van molen De Korenaer.
Net als de abdijkerk een markant historisch bouwwerk.
En een symbool van Loosduinen.
Molen De Korenaer is niet de eerste molen die hier werd neergezet.
In 1310 schonk Graaf Willem III al de eerste korenmolen.
Die werd in 1569 gesloopt – je vraagt je af waarom? – tot groot verdriet van de toenmalige inwoners.
Het resultaat was dat de Loosduiners hun graan in het Westland moesten laten malen…
Gelukkig schonk prins Maurits niet veel later een nieuwe molen aan Loosduinen.
Heel bescheiden gaf hij de molen zelf een naam: de Mauritsmolen.
Die maalde tot hij in 1720 grotendeels verwoest door een orkaan.
Alleen de vierkante stenen onderbouw overleefde de natuurramp.
En juist deze constructie diende als basis voor de huidige molen.
En die staat er, weliswaar verbouwd in de loop der eeuwen, nog steeds.
Even leek het erop dat de molen zou worden gesloopt, dat was in de jaren twintig van de vorige eeuw.
Gelukkig heeft de gemeente dat toen weten te voorkomen door de molen te kopen.
En Molen De Korenaer bleef bewaard voor het nageslacht.
Sinds 1983 is in de korenschuur van de molen het Loosduins Museum gevestigd.
Waar nu, op verzoek van Stichting Molen De Korenaer, een tentoonstelling over de geschiedenis van de molen te zien zal zijn.
Bij een molen hoort natuurlijk een molenaar.
Ik noemde hem al, Rien Koolstra.
Iemand die heel veel heeft gedaan voor de molen en dat nog altijd doet.
Wie dit jubileum helaas niet heeft kunnen meemaken, dat is de andere molenaar, Jan Hirs.
Hij overleed in maart vorig jaar.
Ook hij heeft heel veel betekend voor de molen en zijn naam zal voor altijd verbonden blijven aan de Korenaer.
Rien en Jan hebben ook aan de wieg gestaan van de projecten waarmee kennis over de molen en het malen wordt doorgegeven aan de komende generaties.
Bijvoorbeeld met de rondleidingen voor schoolkinderen, inclusief pannenkoeken bakken met hier gemalen meel.
Ook het opknappen van de schuur moet in dit verband genoemd worden.
Maar uiteraard zijn voor het bestieren van zo’n monumentale molen meer mensen nodig.
En dat zijn maar liefst 14 enthousiaste vrijwilligers.
Die helpen bij de bezoeken van schoolklassen aan de molen, de verkoop van meel en ze leveren allerlei hand- en spandiensten.
Ook hier geldt: waar zouden we zijn zonder vrijwilligers?
Dat laatste gaat ook op voor de viering van het 300-jarige bestaan van de molen.
Daar doen tal van verenigingen en organisaties aan mee:
Bewonersorganisatie de Kom Loosduinen, het al genoemde Loosduins Museum, bewonersorganisatie Kraaijestein, muziekvereniging Tavenu, het Klein Theater van Theo Westerduin en de bibliotheek van Loosduinen.
En zo blijkt maar weer:
Molen De Korenaer staat niet alleen in het hart van Loosduinen.
Heel Loosduinen draagt De Korenaer een warm hart toe.
Een heel mooi jubileum gewenst.
Mogen er nog vele volgen.
