Beste Frans van Gaalen,
Loosduiners,
Peenbuikers,

Hoewel, echte Peenbuikers zijn er vrijwel niet meer. Loosduinen is niet langer het tuinbouwgebied waar Loosduiners hun penen onder platglas kweken en de wortels op hun buik aan de slootkant wassen. Loosduinen is een stadsdeel waar mensen met heel verschillende achtergronden en geschiedenissen wonen. Een plek die ook zijn eigen geschiedenis koestert.

Dat koesteren gebeurt hier in het museum van Loosduinen en op het internet. Dank aan de stichting Oud-Loosduinen en de vrijwilligers van het museum. Dank aan jou, Frans van Gaalen, dat je in 2013 de Facebookgroep ‘Geboren in Loosduinen’ bent begonnen. Zo’n zesduizend Loosduiners van geboorte zijn lid van de groep. Zij delen van over de hele wereld herinneren aan de plek waar hun wieg heeft gestaan, vaak met unieke foto’s van het Loosduinen van weleer.

De Facebookgroep vormt een schat aan gegevens, verhalen en foto’s. Het is ook een ontmoetingsplek voor mensen die hun jeugd hier in de ‘loze’ duinen achter de zeewering hebben doorgebracht. Wie hier bleef herkent vaak nog maar weinig van vroeger in het stadsdeel van nu. Wie wegtrok naar Canada, Australië, Argentinië of Zweden denkt steeds vaker terug aan hoe het was. Goed dat er een plek is waar al die Loosduiners elkaar kunnen ontmoeten.

Beste Frans,

Je bent niet alleen oprichter van de facebookgroep, maar je hebt je ook gestort op het vastleggen van al die verhalen en beelden in boekvorm. Er zijn inmiddels drie bundelingen onder de naam Platglas verschenen. Vandaag mag ik een vierde als eerste in ontvangst nemen. Ik wil je hartelijk bedanken voor het bieden van een platform aan iedereen die aan Oud-Loosduinen hecht, voor het conserveren van dit stukje geschiedenis en voor dit boek natuurlijk. Ik hoop dat er nog vele zullen volgen.