Welkomstwoord door burgemeester Jan van Zanen bij de overhandiging van het boek Haags Verhaal aan Koningin Maxima, 24 november 2021
Majesteit, aanwezigen,
Hagenaars en Hagenezen,
Welkom aan iedereen en dank voor de eerste onderdelen van deze presentatie. We zagen een filmpje over de totstandkoming van het boek Haags Verhaal en hebben genoten van een klassieke Indiase welkomstdans.
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar het valt mij zwaar opnieuw onder het regime van aangescherpte coronamaatregelen te leven en te werken. In mijn eerste jaar als burgemeester van Den Haag wilde ik niets liever dan de stad tot in alle uithoeken leren kennen. Mensen ontmoeten. Horen, zien, voelen, ruiken en proeven. Ontdekken wat het is om Haags te zijn.
De mensen van het Haags Verhaal herinneren zich hoe ik in september 2020 bij onze eerste ontmoeting vroeg om mij na een jaar een rapportcijfer te geven. Dat heeft u precies een jaar later gedaan. U bent vriendelijk voor mij geweest en heeft mij gespaard. Maar u gaf ook aan dat het nog wel wat ‘Haagser’ kan. Mijn zoektocht naar wat dat allemaal kan zijn, gaat door.
Tot mijn verdediging zeg ik dat de coronabeperkingen van vorig jaar niet hebben geholpen. Bij de versoepelingen van de laatste tijd leefde ik op en was veel op pad. Deze stad met zijn vele gezichten en karakters ging voor mij open. Dat gaat verder, maar opnieuw met restricties.
Ik zal mij daar verder niet over beklagen. In plaats daarvan neem ik een voorbeeld aan de vele initiatiefnemers in deze stad die hun bijeenkomsten en festiviteiten onvermoeibaar aanpassen. Daarbij denk ik zeker ook aan Astrid en de anderen van het Haags Verhaal die zich deze presentatie nog grootser en feestelijker hadden voorgesteld dan het nu kan zijn.
Een troost voor de organisatie en de deelnemers: juist nu de pandemie ons langer parten speelt dan we hadden gedacht, is dit initiatief van groot belang voor de stad. Haags Verhaal organiseert verhalenavonden waarbij gemeenschappen en groepen samenkomen die elkaar anders nooit zouden ontmoeten. Zo verleidt het Haags Verhaal om vanuit de eigen gemeenschap over te steken naar andere werelden in eigen stad. Om elkaar beter te leren kennen.
Vanuit dit idee is er nu ook het fotoboek van het Haags Verhaal. Een selectie van 136 foto’s waarop ruim 3000 leden van groepen en gemeenschappen in Den Haag zijn vastgelegd tegen een zelfgekozen achtergrond in de stad. Een luchtig boek met een degelijke verantwoording en opzet. Alle wijken, leeftijden en veel verschillende groepen staan erin. Losjes gegroepeerd rond de thema’s; werken, leren, maken, delen en bewegen. Verbonden door korte essays en kleine portretten.
Het is een staalkaart van de stad die even divers is als er gescheiden wordt geleefd. Een ‘smoelenboek’, zoals initiatiefneemster Astrid het bescheiden noemt, van gemeenschappen die elkaar de hand reiken. En altijd met oog voor de optelsom van individuen die de stad óók is.
Met dit boek is het Haags Verhaal niet af. Het verkennen en verbinden gaat door. Ik laat mij inspireren door het Haags verhaal en we hebben afgesproken dat ik het Verhaal zal voeden met de opbrengst van mijn bezoeken in de stad. Hoe inspirerend het resultaat eruit kan zien, heb ik zelf ervaren bij het kringgesprek na onze laatste ontmoeting in september. Daar zag ik aan een tafeltje mevrouw Po Yee Leung (Po Jee Louwang) van een Chinese vrouwengroep praten met de heer Boudewijn Baert van Sociëteit De Witte en Lenie de Vries, vrijwilligster van de wijkbus Duindorp.
Het Haags Verhaal is dus nog lang niet uit en op het stadhuis zullen we dit boek nog vaak ter hand nemen, daar ben ik zeker van. Als inspiratie en als leidraad voor nieuwe ontmoetingen. Het eerste exemplaar gaat straks naar u, Majesteit, maar daarna zullen wij ons als gemeente graag melden voor een bestelling van dit bijzondere document.