Beste Aryeh,

Dans is jouw leven.

‘De taal van de ziel’.

Dat is dans ook, en daar heb jij veel mensen mee geraakt.

Als danser bij het NDT en daarbuiten bracht je de moderne dans letterlijk en figuurlijk in beweging.

En onder jouw leiding werd de dansopleiding van ArtEZ een wereldwijd geprezen topopleiding.

Als docent had je een superkracht: jong talent helpen hun ritme in het leven te vinden.

Je gaf studenten de kans om door te breken, en het zelfvertrouwen om hun eigen weg te vinden en te gaan.

Altijd bleef je die gewaardeerde loyale oud-mentor die hen belangstellend volgde.

De wijze waarop je 17 jaar belangeloos je vakanties in Israël gebruikte om audities te organiseren is indrukwekkend.

Je bewees niet alleen oog voor talent te hebben maar ook voor het welzijn van de deelnemers.

Daarbij hield je ook de financiën goed in de gaten. Verklap hier geen geheim als ik zeg dat het in de kunsten vaak sprokkelen is.

Jij slaagde erin om met minimale middelen een groots resultaat te bereiken.

Je zorgde ook voor een jaarlijkse uitwisseling tussen ArtEZ en het Kibbutzim College uit Tel Aviv.

Oost en west ontmoeten elkaar, leren van elkaar, en delen met elkaar.

Zelf ben je ook voortdurend in beweging.

Als danser in ‘Memory Loss’ van choreografe Ann van den Broek.

Een indrukwekkend stuk over Alzheimer, waarmee je optrad in Nederland, Frankrijk en Duitsland.

Toen er tijdens corona niet kon worden opgetreden gingen jij en Ann niet bij de pakken neerzitten.

Er kwam een filmversie van Memory Loss.

Voor jou betekende het dat je het stuk opnieuw moest instuderen.

Met een camera op je hoofd, en met alle denkbare veiligheidsmaatregelen.

Wendbaar én dienstbaar.

Aan de kunsten.

Dat ben jij.

In 2023 ging je met pensioen.

De taal van de ziel? Die blijft van jou.

Als waardering voor alles wat je als danser, docent én bovenal als mens hebt gegeven, reik ik je graag de versierselen uit die horen bij de Koninklijke onderscheiding die jou is toegekend.