Openingswoord door Jan van Zanen op de bijeenkomst van Haags Verhaal, 4 december 2023
Welkom allemaal, mede namens wethouder Nur Icar,
De afgelopen tijd bereiken mij steeds meer signalen van mensen die zich machteloos of niet meer veilig voelen in de stad.
Dit als gevolg van de recente gebeurtenissen in het Midden-Oosten of als gevolg van het maatschappelijk klimaat sinds de uitslag van de Tweede Kamer verkiezingen.
Ik voel met iedereen in onze stad mee die lijdt onder deze situatie.
Dat staat buiten kijf.
Als burgemeester sta ik in uw midden, letterlijk en figuurlijk.
Het conflict dat in het Midden-Oosten woedt kan ik, kunt u, hier niet oplossen.
Ook gevoelens van onzekerheid en onveiligheid als gevolg van grote politieke veranderingen kan ik niet wegnemen.
Wat ik wel kan en blijf doen is bijdragen aan een sfeer, omgeving en klimaat waar we elkaar zien en horen.
Voor dialoog en wederzijds begrip is het van wezenlijk belang om elkaars pijn te zien en erkennen.
Ik voel mee met de Joodse gemeenschap in mijn stad die de pijn van de terroristische aanslag van 7 oktober probeert te verwerken.
Herinner mij tegelijkertijd de wanhoop in de ogen van een ondernemer uit de Moslimgemeenschap van de Schilderswijk bij het nieuws over Gaza.
Zijn moeder woont er.
Zie de verwarring van mensen bij de nieuwe politieke realiteit van ons land.
Ik roep mijn stadgenoten op, om samen met mij, elkaars leed en ontreddering te zien en erkennen.
Voor onnodig grievende uitingen, bijvoorbeeld van antisemitische of islamofobe aard, is voor mij geen plaats.
Discriminatie op grond van ras of godsdienst is strafbaar, en dat is maar goed ook.
Nu is het belangrijker dan ooit om met elkaar het gesprek te voeren.
Bij alle verschillen van mening moeten we elkaar als een medeburger, medestadgenoot en medemens zien.
Dat is niet altijd even makkelijk.
Dat realiseer ik mij terdege.
Maar het is de enige manier om ervoor te zorgen dat Den Haag een plek blijft, waar iedereen zich geborgen voelt.
Een stad waar iedereen elkaar met respect en compassie bejegent, ook of misschien wel juist, als we het niet met elkaar eens zijn.
In een stad als Den Haag met inwoners van heel verschillende afkomst en overtuiging moeten we zuinig zijn op de vrije ruimte voor verschillen van inzicht. Alleen zo kunnen we ons – naast al het andere – samen Haags voelen.
Daarom wil ik u vragen om, ondanks verdriet en frustratie, in dialoog te blijven. Begrip te hebben voor de ander en te blijven zoeken naar wat ons bindt.
Dat is ook de reden dat ik Astrid Feiter van Haags Verhaal heb gevraagd om deze bijeenkomst te organiseren.
Zij heeft al heel veel verschillende groepen in de stad bij elkaar gebracht.
Door te luisteren naar persoonlijke verhalen van elkaar en op die manier wederzijds begrip te vergroten.
Daarom ook de insteek van vanavond om te luisteren naar de persoonlijke verhalen van Bram, Kawkab, Esther en Hafida, die ik ook graag al vooraf wil bedanken voor hun bereidheid om dat te doen.
Vanavond is niet een avond van statements en debat maar voor het luisteren naar verhalen.
In de pauze en de nazit kunnen we met elkaar napraten over de verhalen.
Fijn dat u er allemaal bent.
Astrid, veel dank voor het organiseren.
