Toespraak bij afscheid raadslid Frans de Graaf, 20 oktober 2022

Geachte raad, Frans,

Na ruim acht jaar neem je afscheid van ons lokaal bestuur.
Je nam in diverse hoedanigheden plaats in deze raadzaal.
Eerst als fractievertegenwoordiger, daarna als raadslid.
Van maart 2018 tot maart dit jaar, leidde je je fractie.
Mei 2021 trad je toe tot de Begeleidingscommissie raadsonderzoek Amare.

Ook buiten deze raadzaal droeg je als ambtenaar je steentje bij aan het werk van een andere bestuurslaag, de provincie Zuid-Holland.

Nu verlaat je ons lokaal bestuur, onze stad, zelfs ons land.
Je kiest voor een geheel nieuw bestaan,  ‘een enorm avontuur’ –  dat zijn jouw woorden – in het dorp Ambarita aan het Toba-meer op Noord-Sumatra.
Een van de mooiste natuurwonderen op onze aarde, in de ogen van velen.

Je gaat in menig opzicht een nieuwe uitdaging aan, ook professioneel.
Samen met je echtgenote ga je namelijk het hotel van je schoonouders runnen.

Geheel andere koek zou je zeggen, dan vele uren vergaderen en debatteren in deze raadzaal, over onder meer veiligheid, de aanpak van ondermijning, het verkeer dat vast staat, woningbouw en het mkb.
De onderwerpen, die van begin af aan jouw aandacht hadden als fractievertegenwoordiger en raadslid.

Wel schreef je op de site van je fractie dat je niet een politicus wilde zijn van eindeloos praten, maar een van concrete voorstellen.
En, je hield je daaraan.
Zo pleitte je ervoor om jongeren, die in het Hofbad een vechtpartij veroorzaakten, waarbij een gewonde viel, voorgoed de toegang in de Haagse zwembaden te ontzeggen.
Ook maakte je je er sterk voor om BOA’s uit te rusten met ieder geval een wapenstok.
Je drong aan op patsercontroles, waarbij de politie kon nagaan of jongeren die in een hele dure auto rijden, deze ook rechtmatig hebben verkregen.

Je pleitte voor de invoering van slimme lantaarnpalen, die geluiden kunnen waarnemen en gedrag herkennen, tegen woninginbraken.
Je vond dat het college met het Openbaar Ministerie afspraken moest maken over een zwaardere strafeis voor veelplegers. Dit om recidive tegen te gaan.
Je stelde voor om bij de aanpak van autobranden, naar voorbeeld van Utrecht, burgers een rol te geven, onder meer met whatsappgroepen en om defensievliegtuigjes in te zetten. Ik kan nog even doorgaan als het gaat om jouw concrete suggesties op het vlak van de veiligheid in onze stad.

Je maakte je ook sterk voor meer woningen voor mensen met een middeninkomen en meer studentenhuisvesting.
Je drong aan op goede maatregelen voor verkeersonveilige plekken, zoals bij de kruising van de Westduinweg met de Statenlaan en rondom de Willem de Zwijgerschool.
En, in een tweet toonde je je onlangs blij dat je fractie een compensatiepakket voor energie-intensieve mkb’ers heeft kunnen regelen.

Zelf noem jij het mooiste moment van je tijd als raadslid de verkiezingen van 2018,  toen jouw partij van vier naar zeven zetels ging.

 

Tot slot,

Niet praten, maar doen was jouw motto.
Welnu Frans, dan moet ik je toch waarschuwen wat betreft je komende inburgeringsproces.
De Indonesiëkenners onder ons weten dat je daar volop de tijd moet nemen om te praten, wil je iets gedaan krijgen.
‘Pelan pelan’, oftewel ‘rustig aan’ is daar een veelgehoorde opmerking.

Nog een ander verschil met hier: Je zult het vast al op eerdere reizen hebben gemerkt – de f is daar p.
Dus, daar ben jij Prans.

Rest mij jou, Frans – Prans – te bedanken.

Dank voor je inzet om te zorgen dat Den Haag een mooie groene stad blijft, waar het fijn wonen is.

Terima kasih!

Het ga je goed. Semoga sukses!

Graag overhandig ik je hierbij de …..vroedschapspenning.