Mevrouw Van Weperen,

Beste Hanneke,

Hoeveel tip-ins zijn er dankzij jouw trainingen in het net gevlogen?

Ontelbare denk ik.

Vorig jaar stopte je, na 31 jaar, met het begeleiden en trainen van het G-hockeyteam bij HDM.

Kinderen en jongvolwassenen met een verstandelijke beperking konden dankzij jou lekker hockeyen.

De manier waarop je je team binnen en buiten het veld begeleidde wordt enorm gewaardeerd.

Zeker ook door de ouders.

Je stond altijd klaar.

Bijvoorbeeld om de kinderen op te halen bij de Bernardusschool en ze naar HDM te brengen.

Je gaf iedereen persoonlijke aandacht en zorgde ervoor dat er een team stond waarbij sportiviteit en teamgevoel in balans waren.

Daarbij had je altijd oog voor ieders grenzen.

Dankzij jou liep alles op rolletjes.

Van het plannen van de wekelijkse trainingen, tot het organiseren van speciale evenementen en toernooien. Je was er dan ook zo acht uur of meer per week mee bezig.

Daarbij was niks je te gek.

Handen uit de mouwen en gaan.

Je hielp bij het vervoer van de kinderen, maar ook met het regelen van sokken of het koken van een vegetarische maaltijd.

Het is ook dankzij jouw inzet dat kinderen met een beperking de zichtbare plek krijgen die zij verdienen.

Zo zorgde je ervoor dat het team naar de Special Olympics kon.

Daarbij riep je rustig de hulp in van andere trainers en vrijwilligers.

Zelfs toen je ernstig ziek werd bleef het team voor jou op de eerste plaats komen.

Dat geeft wel aan hoe groot de plek is die ze in jouw hart hebben.

En hoeveel jij gedaan hebt om hockey voor zoveel mensen mogelijk te maken.

De waardering voor jouw inzet is groot en daarvoor krijg je vandaag een Koninklijk Lintje.

Aan mij de eer de versierselen uit te reiken die bij deze onderscheiding horen.