Herdenking oud-raadsleden Carmen Boersma-Weiss en Lien Vos-van Gortel, 5 juli 2023

 

Geachte leden van de gemeenteraad,

Geachte (naaste) familie en vriendinnen en vrienden van Carmen Boersma en Lien Vos,

Geachte oud-gemeentesecretaris Koos van Beuzekom,

 

Zondag 11 juni – enkele dagen nadat ze de respectabele leeftijd van 98 jaar bereikte – overleed Carmen Boersma-Weiss.

Carmen Boersma kwam in 1978 in onze raad, namens de KVP.

Na de oprichting ervan in 1980, zat ze namens het CDA in de raad.

Ze bleef twaalf jaar raadslid, tot 1990.

De laatste jaren als voorzitter van haar fractie.

Zij zette zich met name in voor een rijkgeschakeerd cultureel aanbod in Den Haag.

Zo was zij een warm voorstander van het ‘Dubbeltheater’ Anton Philipszaal/Nederlands Danstheater, dat in 1987 werd gerealiseerd.

Ook spande zij zich in voor meer waardering voor de duizenden vrijwilligers in onze stad.

Ze pleitte voor de uitbreiding van de regeling voor hen, onder meer met een passende vergoeding.

Carmen Boersma kon heel vasthoudend zijn als ze het ergens niet mee eens was.

Zo wilde ze eind jaren zeventig niets weten van het plan voor een parkeergarage onder de Hofvijver.

Ze voerde niet alleen rationele argumenten aan tegen dit plan, ze beschouwde een parkeergarage onder die plek zelfs als heiligschennis.

Van materieel cultureel erfgoed blijf je met je handen af, vond ze.

Als fractievoorzitter was ze niet streng, wel stevig.

Ze beschikte over natuurlijk gezag, zo typeren oud-fractiegenoten haar.

“Ze werd nooit boos, had altijd een glimlach op haar gezicht,”zo herinnert oud-fractiegenoot, oud-wethouder Ram Ramlal zich haar.

Na haar raadslidmaatschap bleef ze tot op hoge leeftijd actief in het wijkcentrum en de bibliotheek in haar buurt, de Archipelbuurt.

Ze was en bleef een bekend gezicht in onze stad, met name onder buurtgenoten.

Die kenden haar ook als die mevrouw, die in die bijzondere auto, een bordeauxrode Morris Minor, een eitje, rondreed.

Voor CDAers in onze stad, was haar huis aan de Riouwstraat jarenlang een ontmoetingsplek, waar ze regelmatig bij elkaar kwamen om over lokale kwesties te praten.

Ook CDA-kamerleden van ver buiten Den Haag waren welkom in haar huis.

Ze logeerden regelmatig bij haar.

Niet alleen zij, ook haar man en drie van haar vier kinderen waren actief voor de partij en vervulden bestuursfuncties.

Carmen Boersma-Weiss was een CDAer in hart en nieren.

 

Ik wil u nu vragen om met mij stil te staan bij het overlijden van Lien Vos-Van Gortel.

Lien werd in 1970 gekozen tot lid van de Haagse gemeenteraad.

Zij was wethouder Financiën en Organisatie van Den Haag gedurende bijna twee ambtstermijnen in de periode 1974 tot 1981.

Lien was de eerste vrouwelijke wethouder Financiën van Den Haag.

Zij overleed op 10 juni in haar woonplaats Utrecht.

Ze werd 91 jaar oud.

Lien was een kritisch raadslid.

In verschillende dossiers werd zij gesteund door haar vrouwelijke collega’s Tineke Schilthuis en Hanneke Gelderblom-Lankhout, die hier aanwezig is.

Hanneke bewaart nog altijd goede herinneringen aan de samenwerking.

Als wethouder was Lien een pragmatisch bestuurder met een groot hart voor de Haagse samenleving.

Vasthoudend, maar niet dogmatisch.

Een bestuurder die deskundigen de ruimte gaf zonder de regie uit handen te geven.

Ze liet zich graag overtuigen, maar alleen op steekhoudende argumenten.

Ze had een hekel aan bluf en dikdoenerij.

Haar mannelijke collega’s konden rekenen op weerwoord.

Altijd onderbouwd, weloverwogen en gebracht met een glimlach.

Lien Vos was wethouder in een andere tijd met een andere politieke werkelijkheid.

Ook toen waren de verhoudingen gepolariseerd, maar de politiek was nog niet zo gefragmenteerd zoals nu.

Beide periodes waarin Lien wethouder was kenden nog een afspiegelingscollege.

De drie grootste fracties waren samen goed voor een meerderheid van – houd u vast –  41 van de 45 raadszetels.

Het aantal partijen in de raad is nu het dubbele van destijds.

Leerde Lien als inwoner van Utrecht midden jaren tachtig kennen als mijn burgemeester.

Vanaf begin 1990 toen ik als ‘jong’ raadslid voor de VVD aantrad, werd ons contact steeds intensiever.

Lien heeft mij getrouwd, ze was erbij toen ik vijftig werd en ze zat bijvoorbeeld op de publieke tribune toen ik in 2020 werd herbenoemd als burgemeester van Utrecht.

Onze carrières tonen – met dertig jaar verschil – veel overeenkomsten.

Den Haag en Utrecht.

Allebei raadslid, wethouder Financiën, burgemeester van Utrecht.

Lien bracht het vervolgens tot lid van de Raad van State.

Een positie waarin ze haar ervaring en wijsheid goed kwijt kon.

Mijn gang naar Den Haag vond ze prachtig, maar ze zei: “Jan, Den Haag is geen sinecure.”

Ze moest eens weten.

Kort voor haar overlijden bezocht ik haar.

Ze was zwak, maar het contact voelde nog altijd vertrouwd.

We hebben gelachen.

Met Lien verloor ik een rolmodel en een goede vriendin.

Ik sprak met enige regelmaat met Lien.

Raadpleegde haar en we wisselden ervaringen uit.

Zoon Willem stond haar tot het laatst bij.

De liberale beweging verloor een eigenzinnig icoon.

De Haagse politiek verloor een uniek voorbeeld van inhoudelijke politiek zonder poeha, van eigenzinnig en standvastig besturen.

 

Laten we beide voormalige raadsleden gedenken met een moment stilte.