In Memoriam Michaïl Wladimiroff, raadsvergadering 8 mei 2025
Geachte leden van de raad, familie (indien aanwezig),
Jonkheer Michaïl Wladimiroff, Mischa voor een ieder die hem goed kende, overleed op 8 april.
Hij was tachtig jaar.
Hij was wijd en zijd bekend – als advocaat bij het Joegoslavië Tribunaal.
Als mede-oprichter en een van de twee gezichten van Advocatenkantoor Wladimiroff en Spong.
Als hoogleraar economisch strafrecht.
Wat Mischa Wladimiroff ook was, voordat hij landelijk bekend werd: lid van onze raad namens D66, gedurende vier jaar.
Van september 1978 tot september 1982.
Hij was onder meer lid van de raadscommissie Maatschappelijk Welzijn en Volksgezondheid.
Bekenden in en rond de raad in die periode typeren hem als een ingetogen raadslid, met een bedachtzame stijl van opereren, deskundig en goed geïnformeerd.
Wat hem in hun ogen bijzonder maakte, was dat hij voor een ieder een gerespecteerd raadslid was.
Bereid tot advies en samenwerking.
Met een ieder, zowel met andere fracties in de raad, als met het college van B en W.
Ik citeer een van hen, huidig raadslid Martini:
‘In die tijd van de jaren 70 had de gemeente nog een gemeentelijk politiekorps.
Bij klachten over politie-optreden bleek zijn geschiktheid als raadslid.
De man maakte een conflict tot een beheersbare oplossing.
Ieder daarbij zoveel mogelijk in zijn waarde latend.’
Einde citaat.
Zijn toen al behoorlijke juridische deskundigheid bleek van grote waarde bij het raadswerk.
Zoals bij de oprichting van vrouwencentrum Yasmin.
Ik citeer Hanneke Gelderblom, destijds fractievoorzitter van D66.
‘Mischa zorgde voor een doorbraak hier in Den Haag.
Voor Vrouwencentrum Yasmin was er geen plek waar echtgenotes van hen, die wij toen gastarbeiders noemden, elkaar konden ontmoeten.
Een ontmoetingsplek, alleen voor vrouwen.
Waar mannen niet mochten komen.
Het ging om vrouwen die amper de deur uitkwamen.
Mischa zette zijn schouders eronder om zo’n centrum juridisch mogelijk te maken.
Uiteraard in samenwerking met het college.
Ook ging hij in gesprek met betrokken echtgenoten en wist hij hen over te halen om in te stemmen met het initiatief.
Zowaar kreeg hij het voor elkaar.
Het mooie was: hij was de enige man die in Yasmin mocht komen.’
Einde citaat.
Ik rond af.
Mischa Wladimiroff overleed in Den Haag.
Waar hij woonde en werkte.
Zijn stad.
Over zichzelf zei hij ooit bij wijze van grap – ik citeer: ‘Half Russisch, half Fries, dus geen Hollander’.
Einde citaat.
Welnu, als je het mij vraagt, mist er een stukje.
Ik zou zeggen: half Russisch, half Fries, dus geen Hollander. Maar, wel geheel Haags.
Mag ik u vragen om een moment van stilte ter nagedachtenis aan Mischa Wladimiroff.
