In memoriam Nico Dijkhuizen, raadsvergadering 30 mei 2024
Geachte leden van de raad, familie van Nico,
Vierentwintig april overleed oud-raadslid, tevens oud-wethouder Nico Dijkhuizen.
Nico werd zevenenzeventig jaar.
Hij zat vanaf 1978 namens het CDA in onze gemeenteraad.
Tot 1983 hield hij zich als raadslid bezig met verkeer en vervoer, stadsontwikkeling, volkshuisvesting en financiën.
In 1983 werd hij wethouder van Economische Zaken.
In 1987 belandde het CDA, na decennia in het college te hebben gezeten, in de oppositie.
Nico werd fractieleider.
Om in 1989 weer plaats te nemen in het college als wethouder Volkshuisvesting, Sport en Recreatie.
Als raadslid en wethouder had Nico te maken met enkele grote dossiers.
Zoals geplande bezuinigingen in het openbaar vervoer, die een flink banenverlies bij de HTM tot gevolg zouden hebben.
Alsook het voorgenomen vertrek van een paar duizend PTT-ers uit Den Haag.
Tevens vond een grote stadsvernieuwing plaats, onder meer in de Schilderswijk.
Zijn inspanningen als wethouder om werkloze jongeren met initiatieven kansen te bieden, leverde hem in 1984 de Jongerenprijs op van CNV-jongeren in onze provincie.
Als geboren en getogen Scheveninger droeg hij er aan bij dat bij de viering van het zevenhonderdjarig bestaan van Scheveningen, het traditionele wapen met alleen drie haringen tot officieel Schevenings wapen werd verklaard.
Zijn grootste wapenfeit als wethouder is de Sportcampus Zuiderpark.
Vlak voor zijn afscheid in 1994 wist Nico het plan voor een multifunctioneel sportcomplex door de raad te loodsen.
Voor degenen die met hem in de raad zaten, of in het college, was hij iemand voor wie het belang van de stad boven alles ging.
Dat liet hij twee keer duidelijk zien.
Ik citeer een mede-raadslid van weleer:
‘In zijn ogen was het in het belang van de stad om een breed en stabiel college te hebben.
Toen dat volgens hem er niet inzat in 1986, vond hij als fractievoorzitter dat het CDA niet moest deelnemen aan het college.
En zo belandde het CDA voor het eerst in decennia in de oppositie.’
Einde citaat.
Het CDA schaarde zich, onder aanvoering van Nico, tevens achter de visie van wethouder Adri Duivesteijn voor het gebied tussen Centraal Station en Spui.
Ik citeer dezelfde oud-fractiegenoot:
‘Duivesteijns visie en daarmee ook de bouw van het nieuwe stadhuis was in het belang van de stad, vond Nico.
Daar wist hij onze fractie van te overtuigen.
Dus stemden wij als oppositie in met de bouw van het nieuwe stadhuis.
En zorgden wij zo voor een meerderheid in de raad voor het plan.’
Einde citaat.
Nico was een gedreven raadslid en wethouder met duidelijke opvattingen en overtuigingskracht, aldus een ieder die met hem te maken had.
Toch had hij ook een andere, toegankelijke kant.
Die van de Scheveninger die Hagenaars en Hagenezen bij elkaar wilde brengen.
Ik citeer een oude bekende:
‘Nico maakte zich druk over de polarisatie in onze samenleving, de kloof tussen bevolkingsgroepen.
Hij had het er vaak over.
Maar, het bleef bij hem niet alleen bij woorden.
Als raadslid en wethouder ging hij regelmatig de stad in om in gesprek te gaan met mensen.
Eens per jaar nam hij kinderen uit de Schilderswijk mee naar Scheveningen.
Hij ging daar poffertjes met ze te bakken.
Hij praatte dan over van alles en nog wat met ze, over wat hen bezighield.
Om hen te leren kennen en hen kennis te laten maken met een hen onbekende wereld.’
Einde citaat.
Voor Nico ging het belang van Den Haag en dat van haar bewoners boven alles.
Mag ik u vragen om een moment stilte ter nagedachtenis aan Nico Dijkhuizen.
