Meneer Toonen, beste Jan,

Naar eigen zeggen heeft ‘half Den Haag’ van jou zwemmen geleerd.

Je begon zelf bij ZIOS, Zwemmen Is Onze Sport.

Kijk, daar is geen woord Frans bij.

Je ging ermee door toen ZIOS opging in de fusievereniging DSZ: Drie Samenwerkende Zwemverenigingen te ’s-Gravenhage.

Dat was in 1973.

Rekenen we de periode ervóór, bij ZIOS, erbij, dan denk ik dat je al zwemles gaf toen ik nog niet eens geboren was of net rondkroop in Edam.

Je stond bekend als een betrokken en geduldige zwemmeester.

Je vond het ook leuk om je te verdiepen in de culturele achtergronden van uw cursisten, in bijvoorbeeld de verschillen tussen de Turkse en de Koerdische cultuur.

Dat konden mensen wel waarderen.

Maar ook buiten het zwembad was en ben je heel actief.

Om dichtbij huis te beginnen: al tientallen jaren ben je mantelzorger voor je oudste dochter.

Zij woont wel op zichzelf, maar jij regelt eigenlijk alles voor haar: van boodschappen tot doktersbezoeken.

Elk jaar ga je met haar op vakantie naar Frankrijk.

Je doet dat allemaal in je eentje, want helaas is je vrouw inmiddels overleden.

Eveneens dichtbij huis ben je steun en toeverlaat van je buurman Ruben Azizahamad, die hier vandaag ook aanwezig is.

Ruben is helaas blind, maar gelukkig is zijn conditie goed.

Samen maken jullie wekelijks een lange wandeling, waarbij Jan dan vertelt over de plekken die jullie passeren.

En dan is er natuurlijk nog Vadercentrum Adam, waar je al zo’n zeventien jaar actief bent.

Vele computers heb je er gerepareerd, of nieuwe samengesteld uit oude exemplaren, voor de Weggeefwinkel.

Op de site van het Vadercentrum staat een foto waarop de Koning onder jouw toeziend oog zelf een p.c. repareert.

Nog altijd ben je op vaste tijden te vinden in het Vadercentrum, steeds keurig op tijd.

Beste Jan,

Wat een eer dat ik zo’n warme en sociaal-betrokken naamgenoot heb.

Van harte gelukgewenst met de Koninklijke onderscheiding die je ontvangt voor je onvermoeibare inzet voor je medemens.