Toespraak door Jan van Zanen bij de viering van de 80e verjaardag van Jan Verschoor, 12 mei 2023

 

Beste Jan,

Beste Marieke Uildriks,

Hooggeachte burgemeester,

Beste allemaal,

 

Jan moest een beetje worden overgehaald om dit jaar zijn verjaardag te vieren.

80 jaar, is dat niet een beetje veel van het goede?

Gelukkig hebben Marieke en anderen hem weten om te praten deze mijlpaal wel te vieren.

Samen met ons.

Hier in ‘zijn’ museum Jan.

Het verheugt me u hier allemaal te zien.

En bovenal ben ik blij jou hier te zien, Jan.

Bij een vorige ‘ronde’ verjaardag van jou was dat namelijk niet het geval.

Weet je nog?

Sta me toe dat ik, bij wijze van uitzondering, even citeer uit eigen werk.

Mijn weekboek, het online dagboek waarmee ik in juli 2005 mijn Amstelveense jaren ben begonnen.

Mijn ‘memoires avant la lettre’, zo te zeggen.

“7 mei 2013.

Besteed aandacht aan de 70e verjaardag van beeldend kunstenaar (en directeur van museum Jan van der Togt) Jan Verschoor.

Wandel met een taart van banketbakker Koolhaas naar het museum.

Druk tevergeefs op alle deurbellen die er zijn.

De jubilaris is spoorloos verdwenen.

Besluit een briefje door de brievenbus te gooien.

De taart mag in de koelkast van de lieve buren Lidy en Anne Leegstra.

8 mei 2013

Feliciteer tijdens een kort bezoek aan museum Jan van der Togt alsnog directeur Jan Verschoor met z’n 70e verjaardag.”

Einde citaat.

Heeft die taart je eigenlijk nog bereikt, Jan?

Of hebben Lidy en Anne die stiekem opgegeten?

 

Serieus: het doet me heel wat om hier vandaag jouw verjaardag mee te mogen vieren.

Per slot van rekening is het geen vanzelfsprekendheid om in goede gezondheid 80 jaar te worden.

Daarbij komt dat ik bijzonder goede herinneringen koester aan onze gemeenschappelijke jaren in Amstelveen.

En dat daaruit een mooie vriendschap is ontstaan.

Maar dat geldt voor velen hier aanwezig.

Heb je mogen leren kennen als een gedreven directeur van museum Jan van der Togt, zoals het toen nog heette.

Je organiseerde er mooie tentoonstellingen, waarvan ik er verschillende heb mogen bezoeken.

Uiteraard leerde ik ook Jan Verschoor de kunstenaar kennen, de beeldhouwer van de onderkoelde perfectie.

‘Beeldhouwer van de onderkoelde perfectie’ zo luidt ook de titel van het fraaie boek dat jarenlang een geliefd relatiegeschenk van de gemeente Amstelveen was.

En wie anders kon de bronzen sculptuur maken die hoort bij het ereburgerschap van Amstelveen.

Onderkoeld was zeker niet het contact dat jij en ik van meet af aan hadden.

Keer op keer bereidde jij me een hartelijk welkom en vertelde dan met bevlogenheid over de werken die op dat moment in het museum te zien waren.

Mijn liefde voor de kunst is er alleen maar door gegroeid.

Je enthousiasme kwam ook op andere manieren tot uiting.

Zo was je niet te beroerd om mij bij nacht en ontij te vragen om ‘hoge’ gasten voor het openen van een expositie te benaderen.

Vrolijk voegde je er dan aan toe dat de opening al over enkele dagen zou zijn…

 

In Den Haag heb ik je al verschillende keren mogen begroeten, onder andere in Pulchri Studio.

En als ik weer eens in het World Forum mag opdraven, voor een internationale conferentie bijvoorbeeld, of afgelopen week nog, bij het begroeten van de Oekraïense president, dan denk ik altijd even aan jou.

Want daar staat nu al meer dan een halve eeuw een niet te missen kunstwerk van jou:

De grote witte, opengewerkte polyester bol in de centrale hal van wat destijds het Nederlands Congresgebouw heette.

Het was jouw eerste monumentale opdracht.

In die jaren zat ik nog in de schoolbanken van de openbare lagere school in Edam.

Wat jij destijds hebt gedacht bij het maken van dit werk weet ik niet, maar een zekere symboliek zou je er wel in kunnen ontwaren:

Het open karakter als metafoor voor de open, verwelkomende internationale stad Den Haag, waar de wereld thuis is.

Lieve Jan,

Open en verwelkomend, zou kennen wij ook jou.

Van harte hoop ik dat je nog vele jaren in goede gezondheid gegund zullen zijn.

Jaren, waarin jij onze wereld met je kunstenaarschap en je enthousiasme moge verrijken.

Jaren, die wij allemaal hopelijk met jou mogen delen.

Verbonden door onze liefde voor de kunst.

Verenigd in vriendschap.

Dank u wel.