Meneer Vervoort:

Wat u als vrijwilliger allemaal doet voor anderen is ongekend.

Één ding is zeker.

U houdt niet van half werk en bent heel trouw.

U bent al dik veertig jaar klaverjasleider bij Wijkvereniging Scheveningen.

‘Leider’ houdt in dat u alles verzorgt.

U zet de tafels klaar, ontvangt de mensen.

Schenkt koffie en thee, en telt ook nog de standen op.

Die avonden onder uw leiding werden zo populair dat er op een gegeven moment een wachtlijst was.

Misschien kwam dat ook wel door de prijzen die er te winnen vielen.

Want … ook die regelde u.

In 1991 werd u voorzitter van de wijkvereniging.

En gelijk ook leider van de bingoavonden.

Ondertussen verkocht u de meeste lootjes voor Jantje Beton.

U zorgt er ook nog steeds voor dat ouderen met Alzheimer elke week in Bosch en Duin kunnen klaverjassen.

Van al die activiteiten krijg je ook honger.

Elke twee weken zorgt u dat er een heerlijke maaltijd klaarstaat waar 35 ouderen kunnen aanschuiven.

De boodschappen, het koken en de afwas?

Dat doet u ook nog.

En ook voor klusjes als de stoep sneeuwvrij maken draait u uw hand niet om.

En is er iemand ziek?

Dan zorgt u voor een kaartje.

Gelukkig heeft u ook veel hulp van uw familie.

Zij springen al jaren bij. Met boodschappen doen, het maken van kerst- en paasattenties of met alle dagelijkse dingen.

Zo helpt echtgenote Wil vaak met de afwas, en staat uw dochter Miranda ook altijd klaar.

Zoon Jan-Willem is vaak gastheer en schoonzoon Jan helpt bij de technische dienst.

Heel bijzonder dat jullie dat als gezin zo samen doen.

Meneer Vervoort, terug naar u.

Vrijwilligerswerk is zeker niet vanzelfsprekend.

Uw jarenlange trouwe steun en hulp al helemaal niet.

De Koninklijke onderscheiding die u is toegekend heeft u meer dan verdiend.

Van harte gefeliciteerd.