Meneer Berenbak,

Beste Kees,

Je woont al je hele leven in Laak en zet je bijna net zo lang in voor de wijk.

Als betrokken bewoner met oog voor de individuele buurman of -vrouw die het moeilijk heeft.

Als initiatiefnemer van acties voor wijkverbetering in Laak, gesprekspartner van bestuurders en aanspreekpunt voor de pers.

Als organisator van het successymposium ‘Zorg terug in de buurt’ (2014), voorvechter van buurtparticipatie en medeoprichter (2014) van ‘De buurt bestuurt Laak’.

Beste Kees,

Actieve bewoners en organisaties in de wijk maken zich zorgen over de daadkracht van de gemeente waar het om Laak gaat.

Met de brandbrief van vorig jaar hebben zij actie en zichtbaar resultaat geëist.

Daar wordt hard aan gewerkt, maar de zorgen zijn nog niet weg.

Ook bij jou niet.

Laat het vandaag gaan over jouw verdiensten.

Over het project om ouderen weerbaar te maken tegen ‘babbeltrucs’.

Over het onderzoek en de actie tegen de onverklaarbaar hoge stookkosten in de Stieltjesstraat.

Over de activiteiten die verband houden met het werk dat je zo lang deed als verpleegkundige op de ambulance.

De reanimatie- en AED-lessen, de coronatest-bus die je naar Laak haalde.

De leerlingen van Haagse scholen die op jouw initiatief de ambulancedienst bezoeken en zo respect krijgen voor hulpverleners.

Over je strijd tegen vuurwerkoverlast en vuurwerk ongelukken.

De zure pech dat juist jouw auto – een erfstuk van je vader waar je zuinig op was – door dat vuurwerk in vlammen opging. Wat voor auto was het eigenlijk? Ah, een Citroën!

Marc-Jan Videler startte een crowdfunding waarmee al snel meer dan de beoogde €5000,- werd opgehaald.

Je geniet van de nieuwe auto en het gulle gebaar van de wijk. Weer een Citroën? Oh, een Japanner. Ook prima.

Zo liet dit incident ook zien hoezeer jouw inzet voor Laak wordt gewaardeerd.

Naast die blijk van waardering is er nu een Koninklijke onderscheiding.

Van harte gefeliciteerd.