Toespraak door Jan van Zanen bij de uitreiking van een Koninklijke onderscheiding aan Frederik Vossenaar, 16 oktober 2024
Geachte aanwezigen,
Geachte heer Vossenaar, beste Freek,
Beste Margreet en dochters,
Vandaag zet je een punt achter een indrukwekkende loopbaan bij het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.
Een loopbaan die begon met een stage op de Nederlandse ambassade in London – net als Paul Huyts nu – bijna veertig jaar geleden.
Die stage, op die mooie plek tegenover Hyde Park en op een steenworp afstand van de Royal Albert Hall en Kensington Palace, zette al meteen de toon.
Want in de jaren die volgden, zou je voornamelijk internationaal actief zijn.
Of dat nou was als landbouwraad of landbouwattaché op verschillende ambassades of, vanuit Den Haag, als speciaal gezant, ‘special envoy’ voor LNV.
Je zette je met hart en ziel in voor duurzame landbouw én het behartigen van de Nederlandse belangen.
Daarbij denk ik bijvoorbeeld aan de Round Table for Responsible Soy.
Die zou er niet zijn gekomen zonder jouw stevige lobby vanuit je toenmalige standplaats Buenos Aires.
Deze organisatie levert inmiddels bijna alle gecertificeerde soja voor de Nederlandse veeteelt.
De ontbossing in onder meer de Amazone is hierdoor vrijwel tot stilstand gebracht.
In Buenos Aires was het ook dat je, samen met een paar vrienden, de Argentijnse oud-voetballer Mario Kempes excuses aan het Nederlandse volk wist te ontfutselen.
Dat was tijdens een ontmoeting op het veld van het stadion waar in 1978 de WK-finale voetbal werd gespeeld.
Freek, men roemt je dossierkennis en je verbindende manier van werken.
Kortom, je bent een agrarische diplomaat.
Op internationaal niveau maar ook binnenslands.
Waar dan ook, steeds weet je de boodschap helder over te brengen en mensen te overtuigen op basis van argumenten.
Je slaat bruggen tussen commerciële en maatschappelijke belangen.
Iets wat in deze tijden – waarin we een andere, duurzamere koers moeten gaan varen – van essentieel belang is.
Van goede bedoelingen alléén kunnen we per slot van rekening niet leven.
Ten tijde van de coronapandemie én de inval in Oekraïne droeg je met speciale bulletins bij aan het verkleinen van de negatieve effecten op de handel in agrarische grondstoffen en voedsel.
Iets dat helder illustreert hoe na de wereldvoedselvoorziening je aan het hart ligt.
Jouw benoeming in de raad van advies van het Anton Jurgens Fonds getuigt daar ook van.
In die functie adviseer je over projecten van kleine boeren en plattelandsontwikkeling in West-Afrika en Azië.
Zeker niet onbenoemd wil ik laten de verschillende boeken die hebt geschreven over landen waar je gestationeerd bent geweest.
Boeken die ervan getuigen hoezeer jij je verdiept in de cultuur van je standplaats.
Men noemt je ook wel een antropologische diplomaat.
Denk aan ‘Tekkels in Tokio’, waarvoor niemand minder dan Adriaan van Dis de tekst op de achterkant schreef of ‘Kijken in de ziel van Japan’.
Zoals je weet, voel ik mij zeer verbonden met het land van de rijzende zon. Verheug me op de titels die over je standplaats Den Haag zullen gaan.
En dan was er nog die bijzondere tentoonstelling die jij organiseerde in Artis, met kunst, geschilderd door… olifanten.
De opbrengst van de verkoop van deze bijzondere doeken kwam ten goede aan de opvang van gewonde soortgenoten in Thailand.
Beste Freek,
Je staat van dienst is indrukwekkend én zeer veelzijdig.
Mensen zoals jij, die vooruitkijken, die denken aan de komende generaties, zonder de huidige te vergeten, heeft ons land en onze wereld zo hard nodig.
Dank je wel.
Het doet me veel plezier jou de versierselen te overhandigen die horen bij een Koninklijke onderscheiding (die Japanse volgt binnenkort).
Van harte.
