Reis na mijn zwembeurt aan de Klatteweg – het stortregent onderweg – richting Dordrecht. Zit op weg erheen vroeger dan gebruikelijk het wekelijkse ‘secaba-overleg’ met naaste medewerkers voor, dit keer bovendien in klein gezelschap en digitaal. Een vergadering van de driehoek, eveneens online, volgt. Arriveer op tijd bij Villa Augustus aan de Oranjelaan in Dordrecht. Heb daar met de collegeleden en de gemeentesecretaris de tweedaagse collegeretraite. Beginnen om half tien in zaal Wantij met een reguliere collegevergadering.
Rond het middaguur is de agenda afgewerkt. Krijg op de tweede verdieping een kamertje toegewezen. Bel met bestuursadviseur Nathalie Felix. Probeer met de lift de zesde – en hoogste – verdieping te bereiken. Het lukt. Het uitzicht is mooi.
Gebruik met het college de lunch in Veerdienst3. Varen ondertussen richting de Sophiapolder en krijgen van een van de drie vrijwilligers van de vereniging Binnenvaart een toelichting op hetgeen zich aan ons voorbijtrekt.
De gehele middag en een deel van de avond – we gebruiken het avondeten in zaal Moestuin – staat vervolgens in het teken van de eigenlijke retraite. Tom Rodrigues begeleidt ons daarbij.
Dordrecht is een stad aan het water. Drie rivieren komen er samen: de Noord, de Merwede en de Oude Maas. Het hotel van Villa Augustus is gevestigd in de voormalige watertoren van Dordrecht. Bijna iedere kamer heeft een fraai uitzicht – op het Wantij en een deel van de grote rivieren of er is uitzicht over de moestuin.
Kamerbewaarder Marcel heeft een volle tas met verse stukken gebracht. Ga er in de loop van de avond mee aan de slag. Bel uitvoerig met mijn zoon. Gezellig. Beluister flarden van het radioverslag van de voetbalinterland Duitsland-Nederland (1-0). Nederland gaat bijna volledig kansloos ten onder. Belde desalniettemin in de rust met m’n moeder.