Vrijdag 17 december

Het valt mee met de drukte vanochtend. Vrijdag is het altijd extra druk in de zwembanen zo lijkt het. Fiets terug naar huis. Douche en kleed me om. Doe m’n best mee te doen aan een digitale talkshow met minister Ferd Grapperhaus en ‘alle’ burgemeesters. Het lukt om onbegrijpelijke technische redenen niet om aan te sluiten. Baal enorm. Het is niet anders. Begin vanochtend vroeg in Duindorp. Meld mij rond kwart voor negen bij het Trefpunt van de stichting Welzijn Scheveningen aan de Tesselsestraat. Heb daar afgesproken met Lenie de Vries die als vrijwilliger de busritten en de chauffeurs van de Wijkbus Groot Scheveningen coördineert. Ontmoette de zeer betrokken en actieve senior Lenie bij twee bijeenkomsten van het Haags Verhaal. Ze nodigde mij uit een keer mee te rijden met deze bus. Waarvan acte. Ouderen en minder validen die in Groot Scheveningen (uitgezonderd Duinoord) wonen, kunnen van de bus gebruik maken voor een ritje naar de dokter, de bibliotheek, de kapper of naar een begrafenis. Voorwaarden is dat men donateur is van de stichting.

Neem in het voorbijgaan een kijkje bij kinderboerderij Beestenboel en maak vervolgens kennis met chauffeur Ferry, vrijwilliger bij de wijkbus en voorheen directeur van de basisschool. Na een kopje koffie en een uitleg van de ‘meldkamer’ vertrekken we naar de eerste passagier Barbara, die drie dagen per week als vrijwilliger bij de H. Antonius Abtkerk aan de Scheveningseweg werkt. Neem, aangekomen een kijkje in de prachtige kerk en maak kennis met andere vrijwilligers Nelly, Elise en Lady Whisky (de hond).

Terug naar Duindorp, waar we de volgende passagiers ophalen. De mevrouw is 84 en gaat eten bij het Trefpunt, waar ze ook 40 jaar vrijwilliger was. Even verderop, ook in Duindorp, halen we twee buurvrouwen van 90 en 94 op die elke week met de wijkbus boodschappen doen bij de ‘Hoogvliet’. Neem terug bij het Trefpunt afscheid van Ferry en Lenie en wens ze veel succes. Mooi om te zien hoe de vrijwilligers en sponsoren van de wijkbus ervoor zorgen dat de ouderen mobiel blijven en op pad kunnen.

Praat rond het middaguur bij met oud-collega Marjolijn van Leeuwen. Plaats van handeling is De Tijd aan het Plein. Wandel terug naar het Stadhuis. Spreek met Yvonne Jutte over een vacature. Ontvang in de collegekamer samen met bestuursadviseur Ingrid en beleidsmedewerker Bart (directie veiligheid) twee zeer bij het portefeuille-onderdeel demonstraties betrokken inwoners. In dezelfde collegekamer overhandigt wijkagent Willem Koopmann (Segbroek) in aanwezigheid van zijn echtgenote en Bob van Emmerik (directie veiligheid) mij een exemplaar van zijn boek ‘Het is niet niks’. De geboren Amsterdammer heeft na jaren werken bij de politie zijn ervaringen opgeschreven. Willem vertelt me over zijn werk, wat het zo leuk en bijzonder maakt en hoe hij in eerste instantie – door een taalachterstand – niet aan de slag mocht bij de politie. Spreek mijn waardering uit voor alle vrouwen en mannen bij de politie en wens hem veel succes.

Mag dan even naar buiten. Frank Janssen legt me in de Grote Marktstraat vast op een foto. Wandel terug richting Stadhuis. Zwaai onderweg naar de brandweer en de medewerkers van stadsbeheer die de straten schoonhouden. Zet terug op kantoor Carola (medewerker van het bestuurssecretariaat) in de bloemen. Ze krijgt een nieuwe functie, maar blijft in de buurt. In de loop van de middag door naar de Schilderswijk. Praat in de Boerenstraat bij met Appie el Massaouidi en Gilbert Bal. Zeer de moeite waard. Wordt vervolgd. Aan het begin van de avond meteen door naar de Fluitenbergstraat. Wens George en Sylvia ten Bosch-Kuschel van harte geluk met hun 70-jarig huwelijk. Zij zijn van Indische afkomst maar hebben het grootste gedeelte van hun leven in Den Haag gewoond. George werkte na de oorlog bij het ministerie van Wederopbouw (later Onderwijs en Wetenschappen) en bij de politie. De trouwdag was eerder deze maand maar kon door omstandigheden (een plotselinge ziekenhuisopname) niet doorgaan. Een liefdevolle ontmoeting en gesprek. Het echtpaar kreeg vier kinderen. Zoon Frits doet me in en -uitgeleide.

’s Avonds informeert Waldo de Boer (politie) mij telefonisch over de actualiteit. Werk thuis tot laat aan de stukken uit de twee bomvolle loodgieterstassen. Zoals altijd in juni/juli en in december: de stad moet af. Dus alle stukken en besluiten die al tijden lang in bureaukasten of -laden lagen, moeten nu opeens nog effe door het college. En op 2 januari is de stad er nog steeds. Enfin. Onuitroeibaar.