Blijf iets langer liggen. Laat de ochtendwandeling voor wat het is. Het is slecht weer bovendien. Doe de laatste dingen ten behoeve van de loodgieterstas uit het Stadhuis. Lees en onderteken stukken. Pak een (reis)koffer in. Heb in de loop van de ochtend telefonisch overleg met directeur Veiligheid Herke Elbers. Ben aan het begin van de middag op Schiphol. Neem op verzoek van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) op maandag en dinsdag deel aan een conferentie (‘Support to recovery, rehabilitation and reconstruction of local government and communities in Ukraine’) in Kyiv. Verwacht ondertussen en marge van deze conferentie een aantal bilaterale overleggen te hebben, bezoeken te brengen en namens het Haagse gemeentebestuur en de VNG mijn solidariteit te tonen.
Kort voor vertrek is er een laatste evaluatie van de veiligheidssituatie. Vanwege de grootschalige Russische invasie van Oekraïne is het inmiddels ruim twee jaar niet mogelijk rechtstreeks op Kyiv te vliegen. Mij staat dus een ‘wereldreis’ te wachten om onze bestemming te bereiken. Het eerste gedeelte is een vlucht van een kleine twee uur naar de Poolse stad Krakau. Begroet op Schiphol mijn reisgenoten Camilla van Kooten (kabinetszaken) en Pepijn Zaagman (directie Internationaal). Zie even later de andere delegatieleden: ambtgenoot Carol van Eert (Rheden), wethouder Hans Boerkamp (Rhenen) en Ermo Hartsuijker (hoofd crisismanagement Veiligheidsregio Utrecht). Worden tijdens de heenreis en tijdens het verblijf bijgestaan door Tetiana van Waveren (echtgenoot van m’n oud-collega Sander) en Floor Steenkamp, beiden VNG-projectleiders voor Oekraïne. Bel vanaf de luchthaven m’n moeder, met ‘my best Cornellian friend’ Kobchai en meld me af bij locoburgemeester Robert van Asten.
Vertrekken rond half vier met KL1325 in een Cityhopper (Embraer 175) naar het Poolse Krakau. Lees in The New York Times (international edition) met interesse een opiniebijdrage van de hooggeleerde A. Walter Dorn (‘Why Ukraine should seek peace’). Een andere hooggeleerde, John Curtise, staat centraal in een ‘profile’ van Stephen Castle (‘The one man Britain trusts on election night’). Komen iets na vijven aan. Landen op luchthaven John Paul II International Airport Kraków-Balice. Het is prachtig weer en warm. De koffers zijn er snel.
Worden in twee busjes naar het hotel gebracht in de oude stad. Checken in bij Leonardo Boutique Old Town aan de Świętej Gertrudy. Krijg een kamertje op de eerste verdieping. Het is er warm. Fris me even op. Wandel met Camilla en Pepijn naar de Grote Markt in de oude binnenstad.
Gebruiken bij Szara Gęś aan Rynek Główny het avondeten. Neem na het eten afscheid. Wandel in m’n eentje terug naar het hotel. Ga vroeg naar bed om zoveel mogelijk rust te pakken voor het vervolg van het werkbezoek.
Zondagochtend gaat om vier uur de wekker. Heb goed geslapen. Maak een kop koffie en ga douchen. Om kwart over vijf staan twee busjes gereed om ons naar Przemyśl te brengen, een plaats aan de Pools-Oekraïense grens. Inmiddels is delegatielid én ambtgenoot Danny de Vries (Oudewater) er ook (is gisteravond laat gearriveerd). Leuk hem weer te zien. Ontbijten onderweg uit het ontbijtpakket dat het hotel in bruine papieren zakken heeft verzorgd. De rit met chauffeur Bartek neemt ruim 2,5 uur in beslag. Komen onderweg langs het vliegveld bij Rzeszów. Dit vliegveld wordt tijdens de oorlog veelvuldig gebruikt als basis voor het invliegen van militair materieel voor Oekraïne.
Bij het station van Przemyśl aangekomen sluiten we ons buiten in de zon achteraan bij een eindeloze lange rij voor de Poolse douane.
Met enige moeite is in de omgeving een toilet en koffie te ‘scoren’. Maak er dankbaar gebruik van. Stappen iets voor half tien in intercitytrein 706 naar Kyiv.
Zit in wagon 8 op stoel 17. Benut de ruim tien uur durende reis om (opnieuw) de stapel stukken voor de conferentie door te nemen. Lees in de Elsevier van vorige week (8 juni) over het geweldige initiatief van Willem Jan Hoogsteder om 31 schilderijen naar Kyiv te brengen. Liesbeth Wytzes schrijft erover (“Midden in de nacht wist ik het. Oekraïne”). Heb van Forth Global – het veiligheidsbureau dat mij voor vertrek uitgebreid heeft gebriefd – een laatste analyse meegekregen over het verloop van de oorlog en wat de protocollen zijn in geval van een gevaarlijke situatie. Zoals bijvoorbeeld een raketaanval of als het luchtalarm afgaat tijdens het bezoek. Camilla en Pepijn praten me bij over de eerste dag van het programma.
Probeer tussen drie en vijf via radio NOS Sport de voetbalinterland Polen-Nederland (1-2) te volgen. Dat lukt maar zeer ten dele. De (internet)verbindingen in en vanuit de trein haperen. Bel in de rust met m’n moeder in Edam. Ze is blij dat ik bel. Ze is niet hoopvol over de winst van Nederland (maar komt dus aan het eind van de wedstrijd nog goed). In de trein (wagon 8) zijn de delegatieleden blij met de eerste winst van het Nederlands elftal.
In de loop van de dag is de stralende zon achter donkere wolken verdwenen. Het regent. Komen even na achten ’s avonds lokale tijd aan op het drukke treinstation Pasazhyrski. Er is een uur tijdsverschil met Nederland (dus Nederlandse tijd is zeven uur ’s avonds). Verplaatsen ons met een bus naar het Radisson Blu aan Bratskaya Street in de wijk Podil in het centrum. De VNG-conferentie vindt hier vanaf morgen plaats. Krijg bij het inchecken in het hotel een laatste veiligheidsbriefing, inclusief uitleg over hoe ik het snelst van mijn kamer in de schuilkelder kan komen. Gebruik samen met de ambtgenoten Carol en Danny het avondeten in het hotel. Heb telefonisch overleg met wethouder Mariëlle Vavier. Ga daarna bijna meteen naar bed. Val snel in slaap.