Lekker geslapen. Ga aan de wandel. Even door achten begeef ik me richting Edam. Bij het binnenrijden in de Prinsenstraat groet groenteboer (‘Natuurwinkelier’) en generatiegenoot Gerard Visser me. Ondernemer pur sang. Drink in alle vroegte een kopje koffie bij mijn ouders. Is gezellig, met m’n Pa gaat ’t fysiek niet zo goed. We houden de moed erin. Wandel dan naar de nabijgelegen Speeltoren. Draag in de tuin aan de voet van de Speeltoren op uitnodiging van mijn achternicht Marianne Jonkman als oud-Edammer bij aan de opening van een expositie. Het is dezer dagen namelijk precies 50 jaar geleden dat de Speeltoren aan de Lingerzijde in Edam op omvallen stond. Ik was toen tien jaar oud en woonde aan de Lingerzijde (waar mijn ouders nog steeds wonen). Tijdens de sloop van de Franse School werd duidelijk dat de Speeltoren aan het ‘wankelen’ was en werd allerijl een reddingsplan in touw gezet. Letterlijk in touw, want er werd een kabel om de toren heen gespannen om deze overeind te houden. Na twee spannende weken was de toren gered en kon Edam opgelucht ademhalen. Twee jaar geleden vond Marianne een fotocollectie over de bijna-ramp in het archief van fotograaf C. Barton van Flymen. De foto’s waren nog niet eerder gepubliceerd. Twee jaar research, het interviewen van ooggetuigen en schrijven leverde een mooi fotoboek op en een expositie van 6 maanden in het oude Stadhuis van Edam aan het Damplein. Tijdens haar research sprak Marianne met bouwvakker Jacob Kristen. Hij vertelde dat toenmalig burgemeester J.H. (Koos) Kok aan de bouwvakkers die hadden meegewerkt aan de redding en restauratie van de Speeltoren had beloofd dat zij een boek van hem zouden ontvangen met daarin de foto’s die toentertijd gemaakt werden. Het boek is er nooit gekomen. Nu dus wel. Draag met een korte toespraak bij aan de opening van de expositie.

Refereer aan mijn deelname aan de aubade ’s ochtends vroeg op de trans van de Speeltoren op Koninginnedag samen met mijn Oom Piet de Roos die lid was van de fanfare. Herinner aan de angst en spanning die er mei 1972 heerste in Edam. Dat ik een andere route moest lopen naar school (de O.L.-school aan de Noorderstraat). En zie nog de iconische foto’s in de krant van mijn Oom Henk van Zanen, toen wethouder, tijdens een vergadering van het college van B&W op straat onder de Speeltoren en het bezoek van de toenmalige staatssecretaris van CRM, de legendarische Henk Vonhoff.

Overhandig vervolgens het boek aan Jacob, een van de bouwvakkers van destijds, om zo symbolisch (had hierover contact met burgemeester Lieke Sievers die vandaag helaas verhinderd is) de belofte alsnog in te lossen. Eervol om te doen. Begroet een groot aantal oude bekenden van vroeger, maak kennis met Sophie van Gulik (conservator van het Edams museum). Krijg van Marianne de iconische foto uit de krant van toen van mijn Oom Henk kado, en goede bekende Nel de Graaf-Verhagen geeft me andere originele krantenartikelen over diezelfde Oom Henk. Aardig. Wandel met het hele gezelschap richting het Stadhuis aan het Damplein om de expositie ‘Tien voor elf, de bijna-ramp van de Speeltoren’ te kunnen bezichtigen. Marianne en Barton leiden me rond. Zeer de moeite waard. Een aanrader.

Race terug naar Den Haag. Simone heeft een lunch voor haar familie en vrienden georganiseerd in The Fat Mermaid aan de Strandweg. Kleed me thuis even om en stap op de fiets richting de lunch. Erg leuk om iedereen te zien en te spreken. M’n kleindochter Florien is voor de allereerste keer in Den Haag. Whow. Het weer is prachtig ondanks de enigszins sombere voorspellingen. En uitbater Malou en stralende Storm hebben het perfect geregeld. Als alle gasten zijn vertrokken en als wij rond half zes richting huis fietsen begint het te betrekken. De wind draait en opeens zijn het strand en de boulevard in nevelen (‘zeemist’) gehuld.

Ga zondagochtend vroeg wandelen in de wijk. Werk aan de inhoud van de loodgieterstassen van het Stadhuis. Ga in de loop van de ochtend richting de Grote Kerk voor een kranslegging bij de plaquette van de Prinses Irene Brigade. De Koninklijke Nederlandse Brigade Prinses Irene werd op 11 januari 1941 officieel opgericht als Nederlandse strijdmacht in Groot-Brittannië. In augustus 1944, twee maanden na de invasie van de geallieerden in Normandië, landde de brigade in Frankrijk om van daaruit naar Nederland te trekken. Onderweg vochten ze mee om steden en dorpen te bevrijden. Op 8 mei 1945 werd Den Haag bevrijd van de Duitse bezetters. Militairen van de Prinses Irene Brigade trokken deze dag als eerste bevrijders Den Haag binnen.

De plaquette ‘Prinses Irene Brigade’ aan de muur van de Grote Kerk herinnert de inwoners van Den Haag aan de bevrijding van de stad op 8 mei 1945 door de Koninklijke Nederlandse Brigade Prinses Irene.

Het gezelschap is klein. Leg samen met regimentscommandant van het huidige Garderegiment Fuseliers Prinses Irene Luitenant-kolonel George Dimitriu een krans bij de plaquette. De kransen worden aangereikt door Anne-Claire, Marilene en Pheline. Het signaal taptoe wordt verzorgd door John Schaaper, in het dagelijks leven verantwoordelijk voor de groenvoorziening van het stadsdeel Escamp en in zijn vrije tijd lid van Harmonie Forum Hadriani. Helaas zijn er geen oud-strijders meer die in de gelegenheid zijn om de herdenking te kunnen bijwonen. Namens de brigade zijn er drie leden van een latere generatie aanwezig. Intieme bijeenkomst en een waardig moment om respect te tonen aan hen die zich hebben ingezet voor onze vrijheid en aan de oud-strijders die er helaas niet meer bij kunnen zijn.

Foto’s: Henriette Guest

Bel ’s middags, terug thuis, met m’n nichtje Mandy. Plv. politiechef Tolga Koglu belt in verband met de actualiteit. Gaan aan de wandel langs het strand, de boulevard en via de Keizerstraat terug.

Het is moederdag. Was gisterochtend op de koffie bij m’n moeder (en m’n vader). Bloemen kreeg ze vrijdag. Bel vandaag. Geniet ’s avonds van het aspergepakket dat Bart Blikman van Lionsclub Vleuten-De Meern gisteren in het kader van hun jaarlijkse ‘asperge-actie’ heeft bezorgd. De opbrengst van m’n aanschaf van het pakket gaat naar een goed doel, het Daan Theeuwes Fonds. Dit geheel terzijde. Doe de was en de strijk en kijk naar Boer zoekt Vrouw op televisie.