Donderdag 28 jaunuari

Wandel in de wijk. Stap op de fiets richting Stadhuis. Heb vanochtend een bijzondere kennismaking. Doe mee aan het project ‘JINC, Baas van Morgen’. Tijdens het project krijgen honderden leerlingen voor een dag de touwtjes in handen. Leerling Lucky van het Zuid-West College in Escamp loopt op 10 juni een dagje met mij mee. Spreek hem vandaag voor het eerst. Stel me voor aan Lucky en vertel over mijn werk. Lucky stelt mij een aantal vragen. Tijdens de kennismaking zijn ook andere Bazen van Morgen en van Vandaag aanwezig: Dré Boidin (directeur Onderhoud & Vastgoed van Staedion), Henk de Jong (algemeen directeur PBLQ) en Ellen Sinnige (lid College van Bestuur ROC Mondriaan). Als gezamenlijke afsluiting houden we een papiertje voor de camera waarop wij hebben geschreven hoe wij de aftrap vandaag hebben ervaren. Lucky is een spontane jongen met veel belangstelling voor zijn omgeving. Heb er veel zin in om hem op 10 juni nader te leren kennen. Aardig begin van de dag.

Maak op mijn werkkamer kennis met strategisch tekstschrijver Bas van Horn. Ontvang auteur Laurens Hitman. Geheel in stijl is hij vanuit Utrecht naar Den Haag gefietst. Mede-auteur Kaspar Hanenbergh schuift digitaal aan. Een aangenaam en interessant gesprek over de wielersport in het algemeen, uiteenlopend van de onverwachte stop van onze nationale wielerheld Tom Dumoulin tot aan de Haagse wielergeschiedenis, volgt.

Heb op de valreep voor mijn komst naar Den Haag meegewerkt aan de publicatie ‘Fietsen Maken Utrecht‘, een boek over fietscultuur in Utrecht. Het resultaat mag er zijn: talrijke ‘fietsprofessionals’ komen in het boek aan het woord, van fietsenmaker tot programmamanager snelfietsroutes. Laurens overhandigt mij een eerste exemplaar.

Praat aan het eind van de ochtend bij met goede bekende Herbert Zilverentant. Hij heeft Haagse Hofjes mee, een nieuw Haags koekje, gemaakt door Rogier en Marjolein Dop. Bereid met raadsgriffier Lilianne Blankwaard-Rombouts telefonisch de raadsconferentie voor die morgen plaatsvindt.

Na een eenvoudige lunch met onder anderen mijn meest seniore medewerker Marja, volgt een les Frans. Het is een bijzondere tijd. Een periode met verplicht thuisonderwijs. Mag meekijken met havo/vwo brugklas 1 E van het Maerlant Lyceum. Bel in via MS Teams. Juf/docente Mariska Oldenburg verwelkomt me. De les is net begonnen. De leerlingen Ruben, Isis, Julian en Musa hebben een vraag voorbereid over mijn werk als burgemeester in deze coronatijd. Als laatste wil Mila weten of ik zelf ook ooit Frans op school heb geleerd. Dit doet mij meteen denken aan mijn eigen docenten Frans, de heren (Piet) van Brederode (uit Marken) en later (Jan) van der Harst (uit Hoorn). Persoonlijkheden om nooit te vergeten. ‘Taisez-vous’, ‘nous allons commencer’ en ‘asseyez-vous’.  Uitdrukkingen om nooit te vergeten. Dit geheel terzijde. Uiteraard ben ik ook nieuwsgierig naar hoe de leerlingen het thuisonderwijs in deze periode ervaren. Lucas, Emma, Bowine en Ike delen mij hun ervaringen. Tot slot, vertellen Milou, Okke en Ruben waarom ze voor het Maerlant Lyceum hebben gekozen. Docente Mariska doet dat ook. Heb grote bewondering voor de scholieren, leerkrachten, begeleiders maar ook voor de ouders. Het is voor iedereen extra hard werken. Fijn dat ik aan de les heb mogen deelnemen.

Geef, terug op het Stadhuis, net als mijn collega’s Rogier van der Sande (voorzitter van de Unie van Waterschappen) en Theo Bovens (voorzitter van het Interprovinciaal Overleg) een interview voor het blad ‘Het Waterschap’. Spreek daartoe met redacteur Jelle van der Meulen over de inzet vanuit de VNG richting het huidige (demissionaire) kabinet en het komende kabinet. Het zo snel mogelijk oplossen van de structurele financiële tekorten waaronder de gemeenten al geruime tijd gebukt gaan is de enige manier om de komende jaren de gezamenlijke agenda van de decentrale overheden samen met de rijksoverheid te kunnen realiseren. Angela de Jong, mijn woordvoerder bij de VNG is er bij.

Draag in de loop van de middag als juryvoorzitter bij aan de virtuele uitreiking van de Werkinnovatie Prijs van de Start Foundation. Marcel Bamberg praat het programma aan elkaar. Jos Verhoeven, directeur van de Start Foundation en Job Cohen voorzitter van brancheorganisatie Cedris vertellen meer over de achtergrond van de Werkinnovatie Prijs. Een mooi initiatief dat projecten in het zonnetje zet (en financieel ondersteunt) die bijdragen aan het vinden van werk voor mensen die dat zelf moeilijk lukt. Projecten die bovendien bijdragen aan een prettiger samenleving, een duurzamer samenleving. Wat wil je nog meer. Alle tien de finalisten verzorgen een korte pitch over hun project. Twee komen er als beste uit de bus.


Kort gesprek bij uitreiking:

Wat vindt u van de prijs, waarom bent u enthousiast?

Ontmoet veel mensen in de loop der jaren die graag aan de slag willen, maar die het – om wat voor reden dan ook – niet lukt. Hoor daar ook over, bijvoorbeeld via mijn dochter en zoon. Werk hebben betekent ook een prettige invulling van de dag, collega’s ontmoeten, verhalen erover kunnen vertellen thuis. Het is voor mij bovendien een buitenkans om in de keuken te kijken bij andere gemeenten, instellingen en organisaties. Daar leer ik zelf ook weer van. En al die creativiteit zien, de samenwerking tussen mensen en organisaties, dat geeft veel energie.

Wat was het algemeen oordeel van de jury over de plannen van de finalisten?

De jury ziet de lastige opgave om tot businessmodellen voor Maatschappelijk Waardevol Werk te komen. Je wilt perspectief op werk bieden aan mensen die moeilijk meekomen op de arbeidsmarkt, maar er moet ook een verdienmodel zijn dat aansluit op de maatschappelijke behoefte in de regio of de stad. Een verdienmodel waarin de uitkering van de medewerker een rol speelt en de gemeente dus mee investeert. De tien voorstellen waren allemaal even sympathiek, maar we hebben ze ook beoordeeld op haalbaarheid en impact.

Waarop is vooral beoordeeld?

Natuurlijk op de criteria uit de briefing, maar we hebben ook op andere punten gelet. Bijvoorbeeld, waar komt de instroom van werknemers vandaan? Hoe komt de match van werknemers en diensten tot stand? Hoeveel geld moet worden geïnvesteerd voor hoeveel arbeidsplaatsen en hoe houdt men aanbieders en afnemers van diensten betrokken?

Was het moeilijk of waren jullie er snel uit?

Het was niet makkelijk, we hebben stevig met elkaar gediscussieerd. Niet alleen over wat nu haalbaar is, maar ook over wat er moet veranderen om beperkingen voor deze arbeidsmarkt weg te nemen. Hoe gaan de plannen daarmee om en waar willen ze staan over twee jaar?

Hoeveel winnaars zijn er uiteindelijk gekozen?

We hebben er twee gekozen. De twee die vanaf het begin hoog scoorden en een goed plan van aanpak hebben aangeleverd. Heel belangrijk ook dat ze beiden in potentie landelijk opschaalbaar zijn. En dan is er het moment van de uitreiking. Virtuele confetti en tromgeroffel. Het blijft improviseren, ieder zo voor z’n eigen beeldscherm.


De winnaars zijn de sociale werkbedrijven Pantar (Amsterdam) en Werkse! (Delft). Met de geldprijs kunnen zij hun plan in praktijk brengen. Naast deze twee winnaars krijgen Caparis (Drachten), De Zuidhoek (Zierikzee) en Ergon (Eindhoven) een ‘wildcard’ om hun idee verder uit te werken. Er is virtuele confetti en tromgeroffel. Het blijft improviseren, ieder zo voor z’n eigen beeldscherm.

Dan is het tijd afscheid te nemen van Marja Bolier (of te wel ‘La Bolero’). Marja gaat met pensioen. Haar eerste werkdag was op maandag 4 juli 1977, een hete zomerdag. Het demissionaire kabinet-Den Uyl regeerde Nederland. Fatima Moreiro de Melo werd op die dag geboren (net als Tonny Eyk uit het Laakkwartier in 1940). Zat zelf in die tijd in de vierde klas van het gymnasium. Marja begon ooit als schooljuf (en is dat eigenlijk altijd gebleven), ging aan de slag bij de afdeling onderwijs en was de laatste vijftien jaar bestuursadviseur van opeenvolgende wethouders en burgemeesters. Heb vanaf het begin van mijn burgemeesterschap veel met deze echte Haagse door de stad gefietst; van Loosduinen tot Leidschenveen-Ypenburg, van Escamp tot Scheveningen. Spreek mijn dank uit voor haar ondersteuning (‘Je was voor mij een geschenk uit de hemel’) op haar kenmerkende enthousiaste en ‘duidelijke’ wijze. Reik haar een afscheidsboek uit waaraan maar liefst 44 (oud)collega’s hebben meegewerkt. En wens haar, met Leon aan haar zijde, alle goeds voor de toekomst.

Foto: Martijn Beekman

Woon een deel bij van de digitale bijeenkomst ter gelegenheid van het 70-jarig bestaan van CEMR, de Europese vereniging van gemeenten en regio’s. Ben als executive-president aan CEMR verbonden. Tamsin Rose treedt op als moderator. Frédéric Vallier, secretaris-generaal van CEMR, spreekt, net als voormalig VNG en CEMR-voorzitter Annemarie Jorritsma en de oud-burgemeester van Mechelen en Wereldburgemeester Bart Somers.

Ontvang aan het eind van de middag goede bekende Florus Wijsenbeek. Hij informeert mij over het wel en wee van zijn prachtige Den Haag in verleden en heden. Leerzaam. Bespreek een paar actualiteiten met gemeentesecretaris Ilma Merx. Stap dan op de fiets naar huis. Fris me thuis even op en begeef me aan het begin van de avond naar de Prinsestraat. Draag bij aan de opening van de 20e editie van het CaDance Festival. Normaal worden er gedurende tien dagen in verschillende theaters in de stad dansvoorstellingen opgevoerd. Nu zijn veel voorstellingen vooraf opgenomen en worden enkele voorstellingen via een live verbinding de komende dagen online getoond. De directeur van het Korzo Theater, Gemma Jelier, verwelkomt mij bij de voordeur. Zij leidt me rond door het theater. Een fascinerend gebouw. Maak in een van de zalen kennis met Marina Mascarell. Spreek over haar project Bird Dog (vogelperspectief) dat online tegelijkertijd in New York, Tokyo, Lissabon en Den Haag wordt vertoond. Antonin Rioche vertelt over zijn voorstelling Glitter (over dromen). De voorstelling gaat deze week digitaal in première.

Neem na de rondleiding plaats aan tafel in een lege ‘studio’. Begroet tafelhost Evita de Roode. Spreek met haar over de actualiteit en het festival. Draag tenslotte bij aan de opening door op een rode knop te drukken. Een documentaire over het festival begint, gevolgd door de openingsvoorstelling Sonatinas 4 Feet van Duda Paiva Company & Fractal Collective. Hopelijk kunnen we snel weer naar het theater om live te genieten. Wens iedereen voor en achter de schermen heel veel succes en neem afscheid van Evita en Gemma. Thuis wacht de tas met stukken uit het Stadhuis.