Toespraak door Jan van Zanen bij de uitreiking van een stadsspeld aan Ton van der Starre en een Koninklijke erepenning aan sv Die Haghe, 1 november 2023
Beste aanwezigen,
Beste Ton,
Vandaag is het precies honderd jaar geleden dat sv Die Haghe werd opgericht, als ‘Sportvereniging Buitenlandse Zaken’.
Een voetbalvereniging, vernoemd naar een ministerie: kan het Haagser?
Maar ook de huidige naam, ‘Die Haghe’, laat natuurlijk geen twijfel bestaan over de herkomst van de club.
Bestuur en leden feliciteer ik van harte met dit jubileum.
Sportverenigingen als ‘Die Haghe’ zijn van essentieel belang voor onze stad.
Zonder de verenigingen zouden we nergens zijn.
Sportverenigingen vormen de pijlers onder de breedtesport in Den Haag.
Daarnaast spelen ze ook een grote rol op sociaal vlak.
En net als de stad gemaakt wordt door de mensen die er wonen en werken, zo bestaan ook verenigingen bij de gratie van hun leden.
In het bijzonder de bestuursleden.
En dat brengt mij bij jou, Ton.
Al sinds 2000 zet jij je bestuurlijk in voor Die Haghe.
Jouw naam is op bijzondere wijze verbonden met de club.
Zeg je Die Haghe dan zeg je Ton van der Starre.
In de eerste jaren van het millennium was jij een van de drijvende krachten achter het weer op de kaart zetten van Die Haghe.
Jij wist vrijwilligers te stimuleren, je kwam met nieuwe ideeën en je was niet te beroerd om op braderieën bekendheid te geven aan de club.
Met succes, want Die Haghe krabbelde, na een moeilijke periode, weer overeind.
En niet alleen dat, je hielp ook mee met het opzetten van een nieuwe organisatiestructuur van de vereniging.
Met duidelijke verantwoordelijkheden en taken, een structuur waar de club nu nog de vruchten van plukt.
Daarnaast was je gedurende vele jaren jeugdcoördinator, om vervolgens voorzitter te worden.
Je maakte veel werk van de bouw van het nieuwe, duurzame clubgebouw.
Los daarvan roemen de leden je verbindende karakter.
Je hebt voor iedereen een luisterend oor en je brengt in discussies mensen nader tot elkaar.
Samenwerken en inclusiviteit staan bij jou hoog in het vaandel.
Vermeldenswaard is zeker ook de wijze waarop je in coronatijd meehielp om leden hun binding met de vereniging niet te laten verliezen.
Zo konden met kerst 2021 de senioren elftallen langs de vereniging rijden, alwaar zij een bierpakket door het raam kregen aangereikt.
Jij hebt niet alleen persoonlijk meegeholpen om de vele bierpakketen samen te stellen, jij stond ook als kerstman verkleed de pakketjes uit te delen.
Kortom, je lijkt wel in de wieg gelegd voor de functie van voorzitter.
Toch vind je het inmiddels tijd om het stokje over te dragen.
Blijf je nog wel wedstrijden fluiten?
Heb me laten vertellen dat je als scheidsrechter streng maar rechtvaardig optreedt.
Beste Ton,
Jouw hart klopt voor Die Haghe.
Voor dit jubileum was je zelfs bereid om als een ‘sitting duck’ slagroomcake naar je te laten gooien…
Om zo geld in te zamelen voor een mooi feest.
Zoals zo vaak staat er achter een sterke en betrokken voorzitter een even sterke en betrokken partner.
Je vrouw Evelien is je steun en toeverlaat en is zelf ook actief voor de club.
Je oudste zoon is nu vaste lijnrechter van DH1 en twee andere zoons voetballen ook nog bij Die Haghe.
Kortom, een echte ‘familie onderneming’.
Heel veel dank voor je jarenlange inzet voor Die Haghe, Ton.
Het zijn mensen zoals jij die de Haagse sportverenigingen dragen.
Het doet me dan ook veel plezier jou, namens het college van burgemeester en wethouders, de Stadspenning te overhandigen.
Van harte gelukgewenst.
[…]
Maar, beste mensen, daarmee zijn we er nog niet…
In de honderd jaren die achter ons liggen is Die Haghe erin geslaagd om een constante factor te blijven in het Haagse amateurvoetbal.
Op bepaalde terreinen was Die Haghe zelfs een koploper.
Zo was u een van de eerste Haagse clubs die begonnen met vrouwenvoetbal, begin jaren negentig.
Ook heeft Die Haghe zo’n twintig jaar lang G-voetbal voor mensen met een beperking georganiseerd.
Op het ogenblik biedt u frame voetbal aan voor dezelfde doelgroep.
Dat verwondert me allemaal niet, want Die Haghe staat bekend als een vereniging waar men Diversiteit en Inclusiviteit met een hoofdletter schrijft.
De club telt maar liefst zestig verschillende nationaliteiten, van alle leeftijden: meisjes, jongens, vrouwen en mannen.
Er spelen selectievoetballers en voetballers die elke zaterdag voor het plezier op het veld staan.
Mensen voelen zich hier thuis.
Mensen blijven over het algemeen heel lang lid van Die Haghe.
Vijftig, zestig, wat zeg ik, zeventigjarige jubilea zijn geen uitzondering, zo heb ik begrepen.
Daarnaast gaat Die Haghe vol elan maatschappelijke uitdagingen aan.
Zo heeft u afgelopen jaar de gewone veldverlichting vervangen door LED verlichting, is het plastic in de kantine drastisch verminderd en zijn er inmiddels gezondere alternatieven beschikbaar in de kantine.
Voor de toekomst staan klimaatneutrale kleedkamers op het wensenlijstje…
Zoals bij alle andere Haagse sportverenigingen geldt ook hier: steun en toeverlaat van Die Haghe zijn vrijwilligers, maar liefst ruim driehonderd, die zich voor de vereniging inzetten.
Zeg het vaker: vrijwilligers kunnen we niet genoeg prijzen, ze zijn goud waard.
Nogmaals, allemaal van harte gefeliciteerd en voor de toekomst alle goeds gewenst.
Heb ook nog iets moois meegebracht.
Het doet me veel plezier sv Die Haghe de Koninklijke Erepenning te mogen uitreiken.
