Leden van de raad,

Geachte aanwezigen,

Lieve families en relaties,

Beste Boudewijn,

Van de twaalf jaren dat jij hier in dit stadhuis hebt gewerkt, heb ik een aantal weken mogen meemaken.

Het spijt me dat je ons gaat verlaten, maar ik begrijp óók dat je vond dat het tijd was om een bladzijde om te slaan.

En ja, jij zeker Boudewijn, weet dat als je een lange politieke carrière hebt met een brede portefeuille, is het niet alleen goud dat er blinkt. Niet waar Boudewijn? Ik kijk de andere wethouders aan want dat lijkt me een leuke winstwaarschuwing, die ik zelf ooit ook kreeg.

Het was op 7 oktober 2008, het jaar dat Jozias van Aartsen hier burgemeester werd, dat jij je entree maakte in deze raad. Je volgde toen Ageeth van den Heuvel op, die wethouder werd bij de gemeente Midden-Delfland. Bij je installatie werd je geprezen om je betrokkenheid en standvastigheid. Karaktereigenschappen waar je als raadslid vervolgens inderdaad blijk van gaf.

Al snel, in 2009, boekte je een aardig resultaat met jouw initiatiefvoorstel over de bestrijding van meeuwenoverlast in Den Haag. Dat werd overigens – en dat is begrijpelijk – door de meeuwen zelf niet in dank afgenomen. Je toenmalige fractiegenoot Anne Mulder moest het een paar weken later bekopen. Een meeuw deponeerde de welbekende volle lading boven op zijn hoofd, terwijl hij – uitgerekend met jou – aan de telefoon zat. Wie zei dat meeuwen de lokale politiek niet volgen?

In 2010 koos jouw fractie je unaniem tot voorzitter, als opvolger van je beoogde opvolger van nu Anne Mulder, die toen naar de Tweede Kamer vertrok. Je eerder genoemde standvastigheid belette je overigens niet om waar nodig verrassende samenwerkingen aan te gaan. Bijvoorbeeld toen jij je samen met Marieke Bolle van de Partij van de Arbeid je inzette voor de sluiting van de raamprostitutie in de Doubletstraat. Of die keer dat jij met het idee kwam om een straat naar Ronald Reagan te vernoemen.  En na wat politieke onenigheid in de raad kwam er een heuse polderoplossing:  Het werd de Laan van Reagan en Gorbatsjov. Samen met Partij van de Arbeid-raadslid Jeltje van Nieuwenhoven mocht jij het bijhorende straatnaambord onthullen.

Dat was in 2011, het jaar dat je ernstig ziek werd. Nadat je je fractievoorzitterschap voor korte tijd overdroeg aan Arjan Lakerveld om je te richten op je herstel, kwam je sterk terug.  Helemaal klaar voor een volgende uitdaging. Want in 2012 vertrok een tweede VVD-collega richting het Binnenhof. Wat is dat toch?

Als opvolger van Sander Dekker trad jij toe tot het college, als wethouder van Financiën en Stadsbeheer. En die eerste portefeuille, Financiën, kreeg je er afgelopen najaar ook weer bij. De cirkel is als het ware rond.

Hoewel je er niet vaak over sprak, bleef je militaire achtergrond niet verborgen van je naaste medewerkers. Iedere ochtend exact hetzelfde ritme en exact hetzelfde rondje met de hond. Niet zelden kwam je dan mensen tegen die je aanspraken over een bepaalde zaak. Hun vragen belandden steevast op het bureau van je adviseurs, die alles goed moesten uitzoeken.

Je verleden als militair uitte zich ook door je grote betrokkenheid bij Veteranendag en de herdenking van de gevallenen van de Slag om de Residentie van mei 1940. En natuurlijk schuilt er een mooie symboliek in dat jij, die twee keer werd uitgezonden naar Bosnië, uiteindelijk wethouder werd van Den Haag, de stad van het Joegoslaviëtribunaal.

Den Haag mooier en beter maken. Dat zou je als een ‘Leitmotiv’ kunnen zien van de 8 jaren dat je wethouder was. Je deed allerlei projecten, groot en klein: de vernieuwing van de Haagse markt, programma Stadsentrees, de 15 pleinen-aanpak. En je ging ook graag, als het gaat om die projecten, op inspectie.

De schilders van de lantaarnpalen op de boulevard van Scheveningen hebben het geweten, want jij was weer op inspectie, toen jij voorbijkwam en ontdekte dat ze niet in exact de juiste kleur waren geschilderd…

Op Scheveningen, waar jij en Meral gingen wonen en waar jullie beide jongens zijn geboren, hadden jullie het goed. De liefde die jij voor Scheveningen ontwikkelde, maakte je een betrokken stadsdeelwethouder. Het programma De Kust Gezond is daar een voorbeeld van.

Beste Boudewijn,

Natuurlijk ben je een politicus in hart en nieren. Maar je toonde ook dat je een bestuurder was die daar boven uit wist te stijgen. Boven je eigen kleur alleen… Bij Staatsbosbeheer zal het groen overigens de overhand nemen. Zo is te verwachten. Wij weten in ieder geval – en dat weten wij zeker –  dat het Malieveld en het Haagse Bos in vertrouwde handen zullen zijn bij Boswachter Boudewijn.

Heel veel dank voor alles wat je voor Den Haag hebt gedaan. Het is mij een grote eer je mede te delen dat het college heeft besloten om jou de Vroedschapspenning in goud toe te kennen

Van harte gefeliciteerd.