Toespraak door Jan van Zanen bij de uitvaart van de op de Tarwekamp omgekomen gezinsleden, 21 december 2024
Geachte aanwezigen,
Ambassador Tan,
Lieve mensen,
In het bijzonder: Kevin, Wendy en Tri (oom en tante van Kevin).
Dear relatives who came over from China.
On December the seventh, The Hague was struck by a disaster.
Mother Li, father Renai and their daughter Sofia lost their lives.
Their deaths, and those of three more, touched me deeply.
From this place, I would like to express my condolences on this great loss and wish you a lot of strength.
Please allow me to continue in Dutch.
A Chinese translation of my speech has been presented to you.
Precies twee weken geleden is het nu.
Voor ons allemaal is er sindsdien een tijd vóór en een tijd na 7 december.
Een tijd vóór en na dat ene telefoontje, dat ene bericht.
Het had een fijne zaterdag moeten zijn.
Einde van een vrolijke week.
Maar er gebeurde iets wat eigenlijk niet te bevatten is.
Woorden schieten tekort.
Zomaar en zo gewelddadig uit het leven worden weggerukt, dat kan toch niet?
Nu weten we inmiddels dat het ongeluk dat de bewoners van de Tarwekamp die dag trof door mensenhand is veroorzaakt.
Met opzet.
En dat er vier verdachten vastzitten, die straffen boven het hoofd hangen, voor het onpeilbaar diepe leed en de ongelofelijke verwoesting die ze hebben aangericht.
Kunnen deze lieden zichzelf ooit nog in de spiegel aankijken?
Ze hebben levens op hun geweten.
De levens van moeder Li, vader Renai en Sofia.
En nog eens drie andere.
In totaal zes kostbare, unieke levens.
Ben er nog steeds kapot van.
Maar 7 december was ook de dag van de wonderbaarlijke redding van Kevin, door twee moedige brandweermannen en een moedige politievrouw die hun leven in de waagschaal stelden.
Als een warme deken spreidde zich in de dagen erna een overweldigende golf van hulp en ondersteuning uit over de getroffenen.
Hier wil ik de hartverwarmende steunactie voor Kevin vanuit de Chinese gemeenschap met name noemen.
Ik hoop van harte dat die saamhorigheid u de kracht geeft om het leven weer op te pakken en verder te gaan.
Li, Renai en Sofia zijn, veel te vroeg, op weg gegaan naar een andere wereld.
Ook al zijn zij nu ver weg, in ons hart en herinnering leven zij voort.
