Toespraak door Jan van Zanen bij de verwelkoming van de USAR-hulpverleners, 20 februari 2023
Beste allemaal,
Wat ben ik blij dat u er bent.
Heelhuids teruggekomen van uw missie uit het rampgebied in Turkije.
De afgelopen dagen heeft u onder extreme omstandigheden zwaar werk verricht.
Gevaarlijk werk ook, vanwege het instortingsgevaar door naschokken.
Dankzij de documentaire ‘Oranje helmen in Turkije’ van Geertjan Lassche hebben we daarvan een beeld kunnen krijgen.
Heel heftig.
En de werkelijkheid moet nog veel heftiger zijn geweest.
Het nieuws van de aardbevingen in Turkije en Syrië is ook in Den Haag hard aangekomen.
En dan denk ik in de eerste plaats aan al die inwoners van onze stad met directe contacten in het rampgebied.
Uw werk als lid van het Nederlandse Urban Search and Rescue team was een race tegen de klok.
Mensen opsporen in ingestorte gebouwen.
Bekneld onder het puin.
Vaak was u omgeven door wanhopige familieleden.
Mensen die een beroep op u bleven doen, óók wanneer het duidelijk was geworden dat redding niet meer mogelijk was.
Natuurlijk, ik weet dat u getraind bent in dit werk.
En dat u er bewust voor gekozen heeft.
Maar ook voor u moet deze continue confrontatie met de dood heel zwaar zijn.
Je wil mensen redden, maar het gaat niet altijd: dat is heel wrang en heel moeilijk.
Net als het moeten overbrengen van het onvermijdelijke, slechte nieuws.
Toch heeft u ook in zulke situaties troost kunnen bieden.
Gelukkig waren er daarnaast andere momenten.
Momenten waarop u – als team – mensen wist te bevrijden uit de brokstukken van hun huizen.
Kippenvel-momenten.
Met geen pen te beschrijven.
Zoals de redding van het jongetje van 8 jaar oud.
Ik, en met mij vele anderen, zijn er trots op dat van 65 USAR teamleden er 18 uit Haaglanden afkomstig zijn.
Plus nog eens de 7 collega’s die op het hoofdkwartier in Zoetermeer ondersteuning hebben verleend.
U heeft heel belangrijk werk verricht.
Heb begrepen dat u na de inzet in Turkije een paar dagen in Malaga heeft doorgebracht.
Voor ‘debriefing’ en het afblazen van de eerste stoom.
Hopelijk heeft u in de komende tijd ook nog gelegenheid om bij te komen.
En hopelijk kunt u uw verhaal kwijt bij uw naasten, vrienden en collega’s.
Let alstublieft een beetje op uzelf.
Denk aan uzelf.
U heeft al zoveel voor anderen betekend.
Dank u.