Meneer Hogendoorn,

Beste Willem,

Of moet ik Tomas zeggen.

Want de meeste mensen zullen je kennen onder jouw auteursnaam: Tomas Ross.

Wij hebben beiden iets met waterland.

Ik kom uit Edam en jij woonde een tijdlang in het nabijgelegen dorpje Middelie.

Het zegt de mensen hier niets, maar ons wel.

Je hebt lang op je beurt moeten wachten, maar als schrijver en scenarist zul je begrip hebben voor het feit dat we ook bij deze bijeenkomst aan de spanningsboog denken.

Velen maken zich in stilte verdienstelijk, slechts enkelen worden er bekend mee.

En die bewaren we dan voor het laatst.

De ironie van deze uitreiking zal niemand ontgaan.

Je dankt jouw roem immers onder meer aan de vele thrillers en tv-series waarin je affaires rond de Koninklijke familie als uitgangspunt nam.

Je schuimde ze op met fictie tot ‘factionthrillers’.

Een genre dat je in Nederland introduceerde en tot bloei bracht in je eigen oeuvre en dat van de vele auteurs die je hebt begeleid.

Als rechtgeaard republikein heb je niet op deze erkenning gerekend, maar als thrillerschrijver kun je deze wending vast waarderen.

Willem, je schrijft thrillers, televisieseries, filmscripts en kinderboeken.

Jouw productie is fenomenaal.

Ik tel meer dan 80 titels.

Dat doe je allemaal in de vroege ochtenduren waarna er tijd overblijft voor onbezoldigde activiteiten.

Wij komen elkaar wel eens tegen op de Scheveningse weg.

Zo was je oprichter en tien jaar lang bestuurslid van het Genootschap Nederlandse Misdaadauteurs en medeoprichter van de stichting Gouden Strop. Daarnaast ben je nog altijd editor at large bij uitgeverij Cargo.

Je scout en begeleidt nieuw schrijftalent, helpt auteurs op weg naar publicatie van hun debuut en latere boeken.

Dit maakt je tot iemand die zijn kunst heeft uitgetild naar een belangrijke ontwikkeling in de Nederlandse schrijfcultuur.

Daarvoor word je Koninklijk onderscheiden en daarbij mag ik de versierselen uitreiken.